Ars Amatoria, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927,
editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
511
Ad propiora vocor. Quisquis sapienter amabit
512
Vincet, et e nostra, quod petet, arte feret.
513
Credita non semper sulci cum faenore reddunt,
514
Nec semper dubias adiuvat aura rates;
515
Quod iuvat, exiguum, plus est, quod laedat amantes;
516
Proponant animo multa ferenda suo.
517
Quot lepores in Atho, quot apes pascuntur in Hybla,
518
Caerula quot bacas Palladis arbor habet,
519
Litore quot conchae, tot sunt in amore dolores;
520
Quae patimur, multo spicula felle madent.
521
Dicta erit isse foras: intus fortasse videre est:
522
Isse foras, et te falsa videre puta.
523
Clausa tibi fuerit promissa ianua nocte:
524
Perfer et inmunda ponere corpus humo.
525
Forsitan et vultu mendax ancilla superbo
526
Dicet 'quid nostras obsidet iste fores?'
527
Postibus et durae supplex blandire puellae,
528
Et capiti demptas in fore pone rosas.
529
Cum volet, accedes: cum te vitabit, abibis;
530
Dedecet ingenuos taedia ferre sui.
531
'Effugere hunc non est' quare tibi possit amica
532
Dicere? non omni tempore sensus obest.
533
Nec maledicta puta, nec verbera ferre puellae
534
Turpe, nec ad teneros oscula ferre pedes.
535
535
Quid moror in parvis? Animus maioribus instat;
536
Magna canam: toto pectore, vulgus, ades.
537
Ardua molimur, sed nulla, nisi ardua, virtus:
538
Difficilis nostra poscitur arte labor.
539
Rivalem patienter habe, victoria tecum
540
Stabit: eris magni victor in arce Iovis.