Ars Amatoria, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
A! quotiens dubius scriptis exarsit amator,
Et nocuit formae barbara lingua bonae!
Sed quoniam, quamvis vittae careatis honore,
Est vobis vestros fallere cura viros,
485
Ancillae puerique manu perarate tabellas,
Pignora nec iuveni credite vestra novo.
Perfidus ille quidem, qui talia pignora servat,
490
Sed tamen Aetnaei fulminis instar habent.
Vidi ego pallentes isto terrore puellas
Servitium miseras tempus in omne pati.
Iudice me fraus est concessa repellere fraudem,
Armaque in armatos sumere iura sinunt.
493
Ducere consuescat multas manus una figuras,
(A! pereant, per quos ista monenda mihi)
495
Nec nisi deletis tutum rescribere ceris,
Ne teneat geminas una tabella manus.
Femina dicatur scribenti semper amator:
Illa sit in vestris, qui fuit ille, notis.
Si licet a parvis animum ad maiora referre,
500
Plenaque curvato pandere vela sinu,
Pertinet ad faciem rabidos compescere mores:
Candida pax homines, trux decet ira feras.
Ora tument ira: nigrescunt sanguine venae:
Lumina Gorgoneo saevius igne micant.
505
'I procul hinc,' dixit 'non es mihi, tibia, tanti,'
Ut vidit vultus Pallas in amne suos.
Vos quoque si media speculum spectetis in ira,
Cognoscat faciem vix satis ulla suam.
Nec minus in vultu damnosa superbia vestro:
510
Comibus est oculis alliciendus amor.