Remedia amoris, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Effice nocturna frangatur ianua rixa,
Et tegat ornatas multa corona fores:
Fac coeant furtim iuvenes timidaeque puellae,
Verbaque dent cauto qualibet arte viro:
35
Et modo blanditias rigido, modo iurgia posti
Dicat et exclusus flebile cantet amans.
His lacrimis contentus eris sine crimine mortis;
Non tua fax avidos digna subire rogos.'
Haec ego: movit Amor gemmatas aureus alas,
40
Et mihi 'propositum perfice' dixit 'opus.'
41
Ad mea, decepti iuvenes, praecepta venite,
Quos suus ex omni parte fefellit amor.
Discite sanari, per quem didicistis amare:
Una manus vobis vulnus opemque feret.
45
Terra salutares herbas, eademque nocentes
Nutrit, et urticae proxima saepe rosa est;
Vulnus in Herculeo quae quondam fecerat hoste,
Vulneris auxilium Pelias hasta tulit.
Sed quaecumque viris, vobis quoque dicta, puellae,
50
Credite: diversis partibus arma damus,
E quibus ad vestros siquid non pertinet usus,
Attamen exemplo multa docere potest.
Utile propositum est saevas extinguere flammas,
Nec servum vitii pectus habere sui.
55
Vixisset Phyllis, si me foret usa magistro,
Et per quod novies, saepius isset iter;
Nec moriens Dido summa vidisset ab arce
Dardanias vento vela dedisse rates;
Nec dolor armasset contra sua viscera matrem,
60
Quae socii damno sanguinis ulta virum est.