Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
quid, victor, gaudes? haec te victoria perdet,
heu quanto regnis nox stetit una tuis!
iamque erat orta dies: passis sedet illa capillis,
ut solet ad nati mater itura rogum,
815
grandaevumque patrem fido cum coniuge castris
evocat, et posita venit uterque mora.
utque vident habitum, quae luctus causa, requirunt,
cui paret exequias, quove sit icta malo?
illa diu reticet pudibundaque celat amictu
820
ora: fluunt lacrimae more perennis aquae.
hinc pater, hinc coniunx lacrimas solantur et orant,
indicet, et caeco flentque paventque metu.
ter conata loqui ter destitit, ausaque quarto
non oculos ideo sustulit illa suos.
825
"hoc quoque Tarquinio debebimus? eloquar," inquit,
"eloquar infelix dedecus ipsa meum?"
quaeque potest, narrat, restabant ultima: flevit,
et matronales erubuere genae,
dant veniam facto genitor coniunxque coacto:
830
"quam" dixit "veniam vos datis, ipsa nego."
nec mora, celato fixit sua pectora ferro
et cadit in patrios sanguinulenta pedes.
tunc quoque iam moriens ne non procumbat honeste,
respicit; haec etiam cura cadentis erat.
835
ecce super corpus communia damna gementes
obliti decoris virque paterque iacent.
Brutus adest tandemque animo sua nomina fallit
fixaque semianimi corpore tela rapit
stillantemque tenens generoso sanguine cultrum
840
edidit impavidos ore minante sonos: