Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
3
Bellice, depositis clipeo paulisper et hasta,
Mars, ades et nitidas casside solve comas,
forsitan ipse roges, quid sit cum Marte poetae:
a te, qui canitur, nomina mensis habet.
5
ipse vides manibus peragi fera bella Minervae:
num minus ingenuis artibus illa vacat?
Palladis exemplo ponendae tempora sume
cuspidis: invenies et quod inermis agas.
tunc quoque inermis eras, cum te Romana sacerdos
10
cepit, ut huic urbi semina magna dares.
Silvia Vestalis (quid enim vetat inde moveri?)
sacra lavaturas mane petebat aquas,
ventum erat ad molli declivem tramite ripam:
ponitur e summa fictilis urna coma.
15
fessa resedit humo ventosque accepit aperto
pectore, turbatas restituitque comas,
dum sedet, umbrosae salices volucresque canorae
fecerunt somnos et leve murmur aquae,
blanda quies furtim victis obrepsit ocellis,
20
et cadit a mento languida facta manus.
Mars videt hanc visamque cupit potiturque cupita
et sua divina furta fefellit ope.
somnus abit, iacet ipsa gravis: iam scilicet intra
viscera Romanae conditor urbis erat.
25
languida consurgit nec scit, cur languida surgat,
et peragit talis arbore nixa sonos:
‘utile sit faustumque, precor, quod imagine somni
vidimus, an somno clarius illud erat?
ignibus Iliacis aderam, cum lapsa capillis
30
decidit ante sacros lanea vitta focos,