Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
901
Sex ubi, quae restant, luces Aprilis habebit,
902
in medio cursu tempora veris erunt,
903
et frustra pecudem quaeres Athamantidos Helles,
904
signaque dant imbres, exoriturque Canis.
905
hac mihi Nomento Romam cum luce redirem,
906
obstitit in media candida turba via.
907
flamen in antiquae lucum Robiginis ibat,
908
exta canis flammis, exta daturus ovis.
909
protinus accessi, ritus ne nescius essem:
910
edidit haec flamen verba, Quirine, tuus:
911
‘aspera Robigo, parcas Cerialibus herbis,
912
et tremat in summa leve cacumen humo.
913
tu sata sideribus caeli nutrita secundis
914
crescere, dum fiant falcibus apta, sinas.
915
vis tua non levis est: quae tu frumenta notasti,
916
maestus in amissis illa colonus habet,
917
nec venti tantum Cereri nocuere nec imbres,
918
nec sic marmoreo pallet adusta gelu,
919
quantum, si culmos Titan incalfacit udos:
920
tunc locus est irae, diva timenda, tuae.
921
parce, precor, scabrasque manus a messibus aufer
922
neve noce cultis: posse nocere sat est.
923
nec teneras segetes, sed durum amplectere ferrum,
924
quodque potest alios perdere, perde prior.
925
utilius gladios et tela nocentia carpes:
926
nil opus est illis, otia mundus agit.
927
sarcula nunc durusque bidens et vomer aduncus,
928
ruris opes, niteant; inquinet arma situs,
929
conatusque aliquis vagina ducere ferrum
930
adstrictum longa sentiat esse mora.