Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
1.5
O mihi post nullos umquam [*]ullos numquam memorande sodales,
et cui praecipue sors mea visa sua est,
attonitum qui me, memini, carissime, primus
ausus es adloquio sustinuisse tuo,
5
qui mihi consilium vivendi mite dedisti,
cum foret in misero pectore mortis amor,
scis bene, cui dicam, positis pro nomine signis,
officium nec te fallit, amice, tuum.
haec mihi semper erunt imis infixa medullis,
10
perpetuusque animae debitor huius ero,
spiritus et vacuas prius hic tenuandus in auras
ibit, et in tepido deseret ossa rogo,
quam subeant animo meritorum oblivia nostro,
et longa pietas excidat ista die.
15
di tibi sint faciles, tibi di [*]et opis vel sisui: tibi di Ehwald nullius egentem
fortunam praestant dissimilemque meae.
si tamen haec navis vento ferretur amico,
ignoraretur forsitan ista fides.
Thesea Pirithous non tam sensisset amicum,
20
si non infernas vivus adisset aquas,
ut foret exemplum veri Phoceus amoris,
fecerunt furiae, tristis Oresta, tuae.
si non Euryalus Rutulos cecidisset in hostes,
Hyrtacidae Nisi gloria nulla foret.
25
scilicet ut fulvum spectatur in ignibus aurum,
tempore sic duro est inspicienda fides,
dum iuvat et vultu ridet Fortuna sereno,
indelibatas cuncta sequuntur opes:
at simul intonuit, fugiunt, nec noscitur ulli,
30
agminibus comitum qui modo cinctus erat.