Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
parce, pater patriae, nec nominis inmemor huius
olim placandi spem mihi tolle tui
non precor ut redeam, quamvis maiora petitis
credibile est magnos saepe dedisse deos;
185
mitius exilium si das propiusque roganti,
pars erit ex poena magna levata mea.
ultima perpetior medios eiectus in hostes,
nec quisquam patria longius exul abest,
solus ad egressus missus septemplicis Histri
190
Parrhasiae gelido virginis axe premor—
Ciziges et Colchi Tereteaque [*]metereaque corr. Ellis turba Getaeque
Danuvii mediis vix prohibentur aquis—
cumque alii causa tibi sint graviore fugati,
ulterior nulli, quam mihi, terra data est.
195
longius hac nihil est, nisi tantum frigus
et hostes, et maris adstricto quae coit unda gelu.
hactenus Euxini pars est Romana sinistri:
proxima Basternae Sauromataeque tenent.
haec est Ausonio sub iure novissima vixque
200
haeret in imperii margine terra tui.
unde precor supplex ut nos in tuta releges,
ne sit cum patria pax quoque adempta mihi,
ne timeam gentes, quas non bene summovet Hister,
neve tuus possim civis ab hoste capi.
205
fas prohibet Latio quemquam de sanguine natum
Caesaribus salvis barbara vincla pati.
perdiderint cum me duo crimina, carmen et error,
alterius facti culpa silenda milli'.
nam non sum tanti, renovem ut tua vulnera. Caesar,
210
quem nimio plus est indoluisse semel.