Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
1
Hic quoque sunt igitur Graiae—quis crederet?—urbes
2
inter inhumanae nomina barbariae;
3
huc quoque Mileto missi venere coloni,
4
inque Getis Graias constituere domos.
5
sed vetus huic nomen, positaque antiquius urbe,
6
constat ab Absyrti caede fuisse loco.
7
nam rate, quae cura pugnacis facta Minervae
8
per non temptatas prima cucurrit aquas,
9
impia desertum fugiens Medea parentem
10
dicitur his remos applicuisse vadis.
11
quem procul ut vidit tumulo speculator ab alto,
12
"hospes," ait, "nosco, Colchide, vela, venit."
13
dum trepidant Minyae, dum solvitur aggere funis,
14
dum sequitur celeres ancora tracta manus,
15
conscia percussit meritorum pectora Colchis
16
ausa atque ausura multa nefanda manu;
17
et, quamquam superest ingens audacia menti,
18
pallor in attonitae virginis ore fuit.
19
ergo uni prospexit venientia vela tenemur,
20
et pater est aliqua fraude morandus ait.
21
dum quid agat quaerit, dum versat in omnia vultus,
22
ad fratrem casu lumina flexa tulit.
23
cuius ut ornata est praesentia, vicimus inquit:
24
"hic mihi morte sua causa salutis erit."
25
protinus ignari nec quicquam tale timentis
26
innocuum rigido perforat ense latus,
27
atque ita divellit divulsaque membra per agros
28
dissipat in multis invenienda locis,
29
neu pater ignoret, scopulo proponit in alto
30
pallentesque manus sanguineumque caput.
31
ut genitor luctuque novo tardetur et, artus
32
dum legit extinctos, triste moretur [*]retardet iter.
33
inde Tomis [*]tomus (thomus) rel tomos dictus locus hic, quia fertur in illo
34
membra soror fratris consecuisse sui.