Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
barbara me tellus orbisque novissima magni
sustinet et saevo cinctus ab hoste locus,
hinc ego traicerer [*]traicerem vel transigerer —neque enim mea culpa cruenta est—
esset, quae debet, si tibi cura mei.
35
ille deus, bene quo Romana potentia nixa est,
saepe suo victor lenis in hoste fuit.
quid dubitas et tuta times? accede rogaque:
Caesare nil ingens mitius orbis habet,
me miserum! quid agam, si proxima quaeque relinquunt?
40
subtrahis effracto tu
quoque colla iugo? quo ferar? unde petam lassis solacia rebus?
ancora iam nostram non tenet ulla ratem, videris [*] viderit codd.: corr. Ehwald
! ipse sacram, quamvis invisus, ad aram
confugiam; nullas summovet ara manus.
[*]Precatio
45
Adloquor en absens absentia numina supplex,
si fas est homini cum Iove posse loqui,
arbiter imperii, quo certum est sospite cunctos
Ausoniae curam gentis habere deos,
O decus, o patriae per te florentis imago,
50
o vir non ipso, quem regis, orbe minor—
sic habites terras et te desideret aether,
sic ad pacta tibi sidera tardus eas—
parce, precor, minimamque tuo de fulmine partem
deme! satis poenae, quod superabit, erit.
55
ira quidem moderata tua est, vitamque dedisti,
nec mihi ius civis nec mihi nomen abest,
nec mea concessa est aliis fortuna, nec exul
edicti verbis nominor ipse tui.
omniaque haec timui, quia me meruisse videbam [*]quoniam ... videbar;
60
sed tua peccato lenior ira meo est.