Ex Ponto, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
1
Maxime, qui tanti mensuram nominis imples,
2
et geminas animi nobilitate genus,
3
qui nasci ut posses, quamvis cecidere trecenti,
4
non omnes Fabios abstulit una dies,
5
forsitan haec a quo mittatur epistula quaeras,
6
quisque loquar tecum, certior esse velis,
7
ei mihi, quid faciam? vereor ne nomine lecto
8
durus et aversa cetera mente legas.
9
videris. [*]viderit corr. Heinsius audebo [*]audebo haec siquis tibi me scripsisse fateri
10
...[*]om. AC: spuria habent cett.
11
qui, cum me poena dignum graviore fuisse
12
confitear, possum vix graviora pati.
13
hostibus in mediis interque pericula versor,
14
tamquam cum patria pax sit adempta mihi:
15
qui, mortis saevo geminent ut vulnere causas,
16
omnia vipereo spicula felle linunt.
17
his eques instructus perterrita moenia lustrat
18
more lupi clausas circumeuntis oves:
19
et [*]at semel intentus nervo levis arcus equino
20
vincula semper habens inresoluta manet.
21
tecta rigent fixis veluti velata [*]vallata sagittis,
22
portaque vix firma summovet arma sera.
23
adde loci faciem nec fronde nec arbore tecti, [*]laeti
24
et quod iners hiemi continuatur hiems.
25
hic me pugnantem cum frigore cumque sagittis
26
eumque meo fato quarta fatigat hiems,
27
fine carent lacrimae, nisi cum stupor obstitit illis:
28
et similis morti pectora torpor habet,
29
felicem Nioben, quamvis tot funera vidit,
30
quae posuit sensum saxea facta malis!
31
vos quoque felices, quarum clamantia fratrem
32
cortice velavit populus ora novo!
33
ille ego sum, lignum qui non admittar in ullum:
34
ille ego sum, frustra qui lapis esse velim.
35
ipsa Medusa oculis veniat licet obvia nostris,
36
amittet vires ipsa Medusa suas.
37
vivimus ut numquam sensu careamus amaro,
38
et gravior longa fit mea poena mora.
39
sic inconsumptum Tityi semperque renascens
40
non perit, ut possit saepe perire, iecur.
41
at, puto, cum requies medicinaque publica curae
42
somnus adest, solitis nox venit orba malis,
43
somnia me terrent veros imitantia casus,
44
et vigilant sensus in mea damna mei.
45
aut ego Sarmaticas videor vitare sagittas,
46
aut dare captivas ad fera vincla manus,
47
aut ubi decipior melioris imagine somni,
48
aspicio patriae tecta relicta meae.
49
et modo vobiscum, quos sum veneratus, amici,
50
et modo cum cara coniuge multa loquor.
51
sic ubi percepta est brevis et non vera voluptas,
52
peior ab admonitu fit status iste boni.
53
sive dies igitur caput hoc miserabile cernit,
54
sive pruinosi Noctis aguntur equi,
55
sic mea perpetuis liquefiunt [*]liquescunt pectora curis,
56
ignibus admotis ut nova cera solet,
57
saepe precor mortem, mortem quoque deprecor idem,
58
ne mea Sarmaticum contegat ossa solum,
59
cum subit Augusti quae sit clementia, credo
60
mollia naufragiis litora posse dari.
61
cum video quam sint mea fata tenacia, frangor,
62
spesque levis magno victa timore cadit,
63
nec tamen ulterius quicquam sperove precorve,
64
quam male mutato posse carere loco.
65
aut hoc, aut nihil est, pro me temptare modeste
66
gratia quod salvo vestra pudore queat.
67
suscipe, Romanae facundia, Maxime, linguae,
68
difficilis causae inite patrocinium.
69
est mala, confiteor, sed te bona fiet agente,
70
lenia pro misera fac modo verba fuga.
71
nescit enim Caesar, quamvis deus omnia norit,
72
ultimus hic qua sit condicione locus,
73
magna tenent illud numen molimina rerum:
74
haec est caelesti pectore cura minor.
75
nec vacat, in qua sint positi regione Tomitae,
76
quaerere, finitimo vix loca nota Getae,
77
aut quid Sauromatae faciant, quid Iazyges acres
78
cultaque Oresteae Taurica terra deae,
79
quaeque aliae gentes, ubi frigore constitit Hister,
80
dura meant celeri terga per amnis equo.
81
maxima pars hominum nec te, pulcherrima, curat,
82
Roma, nec Ausonii militis arma timet,
83
dant illis animos arcus plenaeque pharetrae
84
quamque libet longis cursibus aptus equus,
85
quodque sitim didicere diu tolerare famemque,
86
quodque sequens nullas hostis habebit aquas.
87
ira viri initis non me misisset in istam,
88
si satis haec illi nota fuisset humus.
89
nec me nec quemquam Romanum gaudet ab hoste,
90
meque minus, vitam cui dabat [*]dedit vel dabit corr. Merkel ipse, capi.
91
noluit, ut [*]at poterat, minimo me perdere nutu.
92
nil opus est ullis in mea fata Getis,
93
sed neque, cur morerer, quicquam mihi comperit actum,
94
et minus infestus, quam fuit, esse potest.
95
tunc quoque nil fecit nisi quod facere ipse coegi:
96
paene etiam merito parcior ira meo est.
97
di faciant igitur, quorum iustissimus ipse est,
98
alma nihil maius Caesare terra ferat,
99
utque fuit [*]diu: fuit Ehwald sub eo, sic sit sub Caesare terra, [*]sit publica sarcina terrae (publice saroterra A)
100
perque manus huius tradita gentis eat.
101
at tu tam placido, quam nos quoque sensimus illum
102
iudice pro lacrimis ora resolve meis.
103
non petito [*]petis vel pete corr. Daumius ut bene sit, sed uti male tutius, utque
104
exilium saevo distet ab hoste meum,
105
quamque dedere mihi praesentia numina vitam,
106
non adimat stricto squalidus ense Getes:
107
denique, si moriar, subeam pacatius arvum,
108
ossa nec a Scythica nostra premantur humo,
109
nec male compositos, ut scilicet exule dignum,
110
Bistonii cineres ungula pulset equi,
111
et ne, si superest aliquis post funera sensus,
112
terreat et Manes Sarmatis umbra meos.
113
Caesaris haec animum poterant audita movere,
114
Maxime, movissent si tamen ante tuum.
115
vox, precor, Augustas pro me tua molliat aures,
116
auxilio trepidis quae solet esse reis,
117
adsuetaque tibi doctae dulcedine linguae
118
aequandi superis pectora flecte viri.
119
non tibi Theromedon crudusque rogabitur Atreus,
120
quique suis homines pabula fecit equis,
121
sed piger ad poenas princeps, ad praemia velox,
122
quique dolet, quotiens cogitur esse ferox,
123
qui vicit semper, victis ut parcere posset,
124
clausit et aeterna civica bella sera,
125
multa metu poenae, poena [*]et Qui multa metu sed poena vel multa metu cohibet poena qui pauca coercet,
126
et iacit invita fulmina rara manu.
127
ergo tam placidas orator missus ad aures,
128
ut propior patriae sit fuga nostra roga.
129
ille ego sum, qui te colui, quem festa solebat
130
inter convivas mensa videre tuos:
131
ille ego, qui duxi vestros Hymenaeon ad ignes,
132
et cecini fausto carmina digna toro,
133
cuius te solitum memini laudare libellos,
134
exceptis domino qui nocuere suo,
135
cui tua nonnumquam miranti scripta legebas:
136
ille ego de vestra cui data nupta domo est.
137
hanc probat et primo dilectam semper ab aevo
138
est inter comites Marcia censa suas,
139
inque suis habuit matertera Caesaris ante:
140
quarum iudicio siqua probata, proba est.
141
ipsa sua melior fama, laudantibus istis,
142
Claudia divina non eguisset ope.
143
nos quoque praeteritos sine labe peregimus annos:
144
proxima pars vitae transilienda meae.
145
sed de me ut sileam,[*]taceam coniunx mea sarcina vestra est:
146
non potes hanc salva dissimulare fide,
147
confugit haec ad vos, vestras amplectitur aras
148
—iure venit cultos ad sibi quisque deos—
149
flensque rogat, precibus lenito Caesare vestris,
150
busta sui fiant ut propiora viri.