Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
οὐδέ τί που ἴδμεν ξυνήϊα κείμενα πολλά:
125
ἀλλὰ τὰ μὲν πολίων ἐξεπράθομεν , τὰ δέδασται,
λαοὺς δ᾽ οὐκ ἐπέοικε παλίλλογα ταῦτ᾽ ἐπαγείρειν.
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν τήνδε θεῷ πρόες : αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
τριπλῇ τετραπλῇ τ᾽ ἀποτείσομεν , αἴ κέ ποθι Ζεὺς
δῷσι πόλιν Τροίην εὐτείχεον ἐξαλαπάξαι.
130
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων:
μὴ δ᾽ οὕτως ἀγαθός περ ἐὼν θεοείκελ᾽ Ἀχιλλεῦ
κλέπτε νόῳ , ἐπεὶ οὐ παρελεύσεαι οὐδέ με πείσεις.
ἐθέλεις ὄφρ᾽ αὐτὸς ἔχῃς γέρας , αὐτὰρ ἔμ᾽ αὔτως
ἧσθαι δευόμενον , κέλεαι δέ με τήνδ᾽ ἀποδοῦναι;
135
ἀλλ᾽ εἰ μὲν δώσουσι γέρας μεγάθυμοι Ἀχαιοὶ
ἄρσαντες κατὰ θυμὸν ὅπως ἀντάξιον ἔσται:
εἰ δέ κε μὴ δώωσιν ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι
τεὸν Αἴαντος ἰὼν γέρας , Ὀδυσῆος
ἄξω ἑλών : δέ κεν κεχολώσεται ὅν κεν ἵκωμαι.
140
ἀλλ᾽ ἤτοι μὲν ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ αὖτις,
νῦν δ᾽ ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν,
ἐν δ᾽ ἐρέτας ἐπιτηδὲς ἀγείρομεν , ἐς δ᾽ ἑκατόμβην
θείομεν , ἂν δ᾽ αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον
βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω,
145
Αἴας Ἰδομενεὺς δῖος Ὀδυσσεὺς
ἠὲ σὺ Πηλεΐδη πάντων ἐκπαγλότατ᾽ ἀνδρῶν,
ὄφρ᾽ ἥμιν ἑκάεργον ἱλάσσεαι ἱερὰ ῥέξας.
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς:
μοι ἀναιδείην ἐπιειμένε κερδαλεόφρον
150
πῶς τίς τοι πρόφρων ἔπεσιν πείθηται Ἀχαιῶν