Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
ἠὲ σύ γ᾽ ἄνδρας ἔναιρε , μελήσουσιν δ᾽ ἐμοὶ ἵπποι.
482
ὣς φάτο , τῷ δ᾽ ἔμπνευσε μένος γλαυκῶπις Ἀθήνη,
483
κτεῖνε δ᾽ ἐπιστροφάδην : τῶν δὲ στόνος ὄρνυτ᾽ ἀεικὴς
484
ἄορι θεινομένων , ἐρυθαίνετο δ᾽ αἵματι γαῖα.
485
ὡς δὲ λέων μήλοισιν ἀσημάντοισιν ἐπελθὼν
486
αἴγεσιν ἢ ὀΐεσσι κακὰ φρονέων ἐνορούσῃ,
487
ὣς μὲν Θρήϊκας ἄνδρας ἐπῴχετο Τυδέος υἱὸς
488
ὄφρα δυώδεκ᾽ ἔπεφνεν : ἀτὰρ πολύμητις Ὀδυσσεὺς
489
ὅν τινα Τυδεΐδης ἄορι πλήξειε παραστὰς
490
τὸν δ᾽ Ὀδυσεὺς μετόπισθε λαβὼν ποδὸς ἐξερύσασκε,
491
τὰ φρονέων κατὰ θυμὸν ὅπως καλλίτριχες ἵπποι
492
ῥεῖα διέλθοιεν μηδὲ τρομεοίατο θυμῷ
493
νεκροῖς ἀμβαίνοντες : ἀήθεσσον γὰρ ἔτ᾽ αὐτῶν.
494
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ βασιλῆα κιχήσατο Τυδέος υἱός,
495
τὸν τρισκαιδέκατον μελιηδέα θυμὸν ἀπηύρα
496
ἀσθμαίνοντα : κακὸν γὰρ ὄναρ κεφαλῆφιν ἐπέστη
497
τὴν νύκτ᾽ Οἰνεΐδαο πάϊς διὰ μῆτιν Ἀθήνης.
498
τόφρα δ᾽ ἄρ᾽ ὃ τλήμων Ὀδυσεὺς λύε μώνυχας ἵππους,
499
σὺν δ᾽ ἤειρεν ἱμᾶσι καὶ ἐξήλαυνεν ὁμίλου
500
τόξῳ ἐπιπλήσσων , ἐπεὶ οὐ μάστιγα φαεινὴν
501
ποικίλου ἐκ δίφροιο νοήσατο χερσὶν ἑλέσθαι:
502
ῥοίζησεν δ᾽ ἄρα πιφαύσκων Διομήδεϊ δίῳ.
503
αὐτὰρ ὃ μερμήριζε μένων ὅ τι κύντατον ἕρδοι,
504
ἢ ὅ γε δίφρον ἑλών , ὅθι ποικίλα τεύχε᾽ ἔκειτο,
505
ῥυμοῦ ἐξερύοι ἢ ἐκφέροι ὑψόσ᾽ ἀείρας,
506
ἦ ἔτι τῶν πλεόνων Θρῃκῶν ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο.
507
εἷος ὃ ταῦθ᾽ ὥρμαινε κατὰ φρένα , τόφρα δ᾽ Ἀθήνη
508
ἐγγύθεν ἱσταμένη προσέφη Διομήδεα δῖον:
509
νόστου δὴ μνῆσαι μεγαθύμου Τυδέος υἱὲ
510
νῆας ἔπι γλαφυράς , μὴ καὶ πεφοβημένος ἔλθῃς,