Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
511
μή πού τις καὶ Τρῶας ἐγείρῃσιν θεὸς ἄλλος.
512
ὣς φάθ᾽ , ὃ δὲ ξυνέηκε θεᾶς ὄπα φωνησάσης,
513
καρπαλίμως δ᾽ ἵππων ἐπεβήσετο : κόψε δ᾽ Ὀδυσσεὺς
514
τόξῳ : τοὶ δ᾽ ἐπέτοντο θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.
515
οὐδ᾽ ἀλαοσκοπιὴν εἶχ᾽ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων
516
ὡς ἴδ᾽ Ἀθηναίην μετὰ Τυδέος υἱὸν ἕπουσαν:
517
τῇ κοτέων Τρώων κατεδύσετο πουλὺν ὅμιλον,
518
ὦρσεν δὲ Θρῃκῶν βουληφόρον Ἱπποκόωντα
519
Ῥήσου ἀνεψιὸν ἐσθλόν : ὃ δ᾽ ἐξ ὕπνου ἀνορούσας
520
ὡς ἴδε χῶρον ἐρῆμον , ὅθ᾽ ἕστασαν ὠκέες ἵπποι,
521
ἄνδράς τ᾽ ἀσπαίροντας ἐν ἀργαλέῃσι φονῇσιν,
522
ᾤμωξέν τ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα φίλον τ᾽ ὀνόμηνεν ἑταῖρον.
523
Τρώων δὲ κλαγγή τε καὶ ἄσπετος ὦρτο κυδοιμὸς
524
θυνόντων ἄμυδις : θηεῦντο δὲ μέρμερα ἔργα
525
ὅσσ᾽ ἄνδρες ῥέξαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας.
526
οἳ δ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἵκανον ὅθι σκοπὸν Ἕκτορος ἔκταν,
527
ἔνθ᾽ Ὀδυσεὺς μὲν ἔρυξε Διῒ φίλος ὠκέας ἵππους,
528
Τυδεΐδης δὲ χαμᾶζε θορὼν ἔναρα βροτόεντα
529
ἐν χείρεσσ᾽ Ὀδυσῆϊ τίθει , ἐπεβήσετο δ᾽ ἵππων:
530
μάστιξεν δ᾽ ἵππους , τὼ δ᾽ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
531
νῆας ἔπι γλαφυράς : τῇ γὰρ φίλον ἔπλετο θυμῷ.
532
Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον ἄϊε φώνησέν τε:
533
ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
534
ψεύσομαι , ἦ ἔτυμον ἐρέω ; κέλεται δέ με θυμός.
535
ἵππων μ᾽ ὠκυπόδων ἀμφὶ κτύπος οὔατα βάλλει.
536
αἲ γὰρ δὴ Ὀδυσεύς τε καὶ ὃ κρατερὸς Διομήδης
537
ὧδ᾽ ἄφαρ ἐκ Τρώων ἐλασαίατο μώνυχας ἵππους:
538
ἀλλ᾽ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα μή τι πάθωσιν
539
Ἀργείων οἳ ἄριστοι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ.
540
οὔ πω πᾶν εἴρητο ἔπος ὅτ᾽ ἄρ᾽ ἤλυθον αὐτοί.