Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
δουρὶ δ᾽ ἐπαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης:
ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον κύον : τέ τοι ἄγχι
ἦλθε κακόν : νῦν αὖτέ σ᾽ ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων
μέλλεις εὔχεσθαι ἰὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων.
365
θήν σ᾽ ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιβολήσας,
εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε θεῶν ἐπιτάρροθός ἐστι.
νῦν αὖ τοὺς ἄλλους ἐπιείσομαι , ὅν κε κιχείω.
, καὶ Παιονίδην δουρὶ κλυτὸν ἐξενάριζεν.
αὐτὰρ Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
370
Τυδεΐδῃ ἔπι τόξα τιταίνετο ποιμένι λαῶν,
στήλῃ κεκλιμένος ἀνδροκμήτῳ ἐπὶ τύμβῳ
Ἴλου Δαρδανίδαο , παλαιοῦ δημογέροντος.
ἤτοι μὲν θώρηκα Ἀγαστρόφου ἰφθίμοιο
αἴνυτ᾽ ἀπὸ στήθεσφι παναίολον ἀσπίδα τ᾽ ὤμων
375
καὶ κόρυθα βριαρήν : δὲ τόξου πῆχυν ἄνελκε
καὶ βάλεν , οὐδ᾽ ἄρα μιν ἅλιον βέλος ἔκφυγε χειρός,
ταρσὸν δεξιτεροῖο ποδός : διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἰὸς
ἐν γαίῃ κατέπηκτο : δὲ μάλα ἡδὺ γελάσσας
ἐκ λόχου ἀμπήδησε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα:
380
βέβληαι οὐδ᾽ ἅλιον βέλος ἔκφυγεν : ὡς ὄφελόν τοι
νείατον ἐς κενεῶνα βαλὼν ἐκ θυμὸν ἑλέσθαι.
οὕτω κεν καὶ Τρῶες ἀνέπνευσαν κακότητος,
οἵ τέ σε πεφρίκασι λέονθ᾽ ὡς μηκάδες αἶγες.
τὸν δ᾽ οὐ ταρβήσας προσέφη κρατερὸς Διομήδης:
385
τοξότα λωβητὴρ κέρᾳ ἀγλαὲ παρθενοπῖπα
εἰ μὲν δὴ ἀντίβιον σὺν τεύχεσι πειρηθείης,
οὐκ ἄν τοι χραίσμῃσι βιὸς καὶ ταρφέες ἰοί:
νῦν δέ μ᾽ ἐπιγράψας ταρσὸν ποδὸς εὔχεαι αὔτως.
οὐκ ἀλέγω , ὡς εἴ με γυνὴ βάλοι πάϊς ἄφρων:
390
κωφὸν γὰρ βέλος ἀνδρὸς ἀνάλκιδος οὐτιδανοῖο.