Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
ὅς κε φύγῃ , πολλοὺς δὲ κύνες καὶ γῦπες ἔδονται
272
Τρώων : αἲ γὰρ δή μοι ἀπ᾽ οὔατος ὧδε γένοιτο.
273
εἰ δ᾽ ἂν ἐμοῖς ἐπέεσσι πιθώμεθα κηδόμενοί περ,
274
νύκτα μὲν εἰν ἀγορῇ σθένος ἕξομεν , ἄστυ δὲ πύργοι
275
ὑψηλαί τε πύλαι σανίδες τ᾽ ἐπὶ τῇς ἀραρυῖαι
276
μακραὶ ἐΰξεστοι ἐζευγμέναι εἰρύσσονται:
277
πρῶϊ δ᾽ ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
278
στησόμεθ᾽ ἂμ πύργους : τῷ δ᾽ ἄλγιον , αἴ κ᾽ ἐθέλῃσιν
279
ἐλθὼν ἐκ νηῶν περὶ τείχεος ἄμμι μάχεσθαι.
280
ἂψ πάλιν εἶσ᾽ ἐπὶ νῆας , ἐπεί κ᾽ ἐριαύχενας ἵππους
281
παντοίου δρόμου ἄσῃ ὑπὸ πτόλιν ἠλασκάζων:
282
εἴσω δ᾽ οὔ μιν θυμὸς ἐφορμηθῆναι ἐάσει,
283
οὐδέ ποτ᾽ ἐκπέρσει : πρίν μιν κύνες ἀργοὶ ἔδονται.
284
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ:
285
Πουλυδάμα σὺ μὲν οὐκέτ᾽ ἐμοὶ φίλα ταῦτ᾽ ἀγορεύεις,
286
ὃς κέλεαι κατὰ ἄστυ ἀλήμεναι αὖτις ἰόντας.
287
ἦ οὔ πω κεκόρησθε ἐελμένοι ἔνδοθι πύργων;
288
πρὶν μὲν γὰρ Πριάμοιο πόλιν μέροπες ἄνθρωποι
289
πάντες μυθέσκοντο πολύχρυσον πολύχαλκον:
290
νῦν δὲ δὴ ἐξαπόλωλε δόμων κειμήλια καλά,
291
πολλὰ δὲ δὴ Φρυγίην καὶ Μῃονίην ἐρατεινὴν
292
κτήματα περνάμεν᾽ ἵκει , ἐπεὶ μέγας ὠδύσατο Ζεύς.
293
νῦν δ᾽ ὅτε πέρ μοι ἔδωκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω
294
κῦδος ἀρέσθ᾽ ἐπὶ νηυσί , θαλάσσῃ τ᾽ ἔλσαι Ἀχαιούς,
295
νήπιε μηκέτι ταῦτα νοήματα φαῖν᾽ ἐνὶ δήμῳ:
296
οὐ γάρ τις Τρώων ἐπιπείσεται : οὐ γὰρ ἐάσω.
297
ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω , πειθώμεθα πάντες.
298
νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσι,
299
καὶ φυλακῆς μνήσασθε , καὶ ἐγρήγορθε ἕκαστος:
300
Τρώων δ᾽ ὃς κτεάτεσσιν ὑπερφιάλως ἀνιάζει,