Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
ζώειν οὐδ᾽ ἄνδρεσσι μετέμμεναι , αἴ κε μὴ Ἕκτωρ
92
πρῶτος ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃ,
93
Πατρόκλοιο δ᾽ ἕλωρα Μενοιτιάδεω ἀποτίσῃ.
94
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα:
95
ὠκύμορος δή μοι τέκος ἔσσεαι , οἷ᾽ ἀγορεύεις:
96
αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ᾽ Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος.
97
τὴν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς:
98
αὐτίκα τεθναίην , ἐπεὶ οὐκ ἄρ᾽ ἔμελλον ἑταίρῳ
99
κτεινομένῳ ἐπαμῦναι : ὃ μὲν μάλα τηλόθι πάτρης
100
ἔφθιτ᾽ , ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσθαι.
101
νῦν δ᾽ ἐπεὶ οὐ νέομαί γε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
102
οὐδέ τι Πατρόκλῳ γενόμην φάος οὐδ᾽ ἑτάροισι
103
τοῖς ἄλλοις , οἳ δὴ πολέες δάμεν Ἕκτορι δίῳ,
104
ἀλλ᾽ ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης,
105
τοῖος ἐὼν οἷος οὔ τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
106
ἐν πολέμῳ : ἀγορῇ δέ τ᾽ ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι.
107
ὡς ἔρις ἔκ τε θεῶν ἔκ τ᾽ ἀνθρώπων ἀπόλοιτο
108
καὶ χόλος , ὅς τ᾽ ἐφέηκε πολύφρονά περ χαλεπῆναι,
109
ὅς τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο
110
ἀνδρῶν ἐν στήθεσσιν ἀέξεται ἠΰτε καπνός:
111
ὡς ἐμὲ νῦν ἐχόλωσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων.
112
ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ,
113
θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες ἀνάγκῃ:
114
νῦν δ᾽ εἶμ᾽ ὄφρα φίλης κεφαλῆς ὀλετῆρα κιχείω
115
Ἕκτορα : κῆρα δ᾽ ἐγὼ τότε δέξομαι ὁππότε κεν δὴ
116
Ζεὺς ἐθέλῃ τελέσαι ἠδ᾽ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι.
117
οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύγε κῆρα,
118
ὅς περ φίλτατος ἔσκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι:
119
ἀλλά ἑ μοῖρα δάμασσε καὶ ἀργαλέος χόλος Ἥρης.
120
ὣς καὶ ἐγών , εἰ δή μοι ὁμοίη μοῖρα τέτυκται,