Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
οὐδ᾽ ἀλέη : ἦ γάρ ῥα πάλαι τό γε φίλτερον ἦεν
302
Ζηνί τε καὶ Διὸς υἷι ἑκηβόλῳ , οἵ με πάρος γε
303
πρόφρονες εἰρύατο : νῦν αὖτέ με μοῖρα κιχάνει.
304
μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην,
305
ἀλλὰ μέγα ῥέξας τι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.
306
ὣς ἄρα φωνήσας εἰρύσσατο φάσγανον ὀξύ,
307
τό οἱ ὑπὸ λαπάρην τέτατο μέγα τε στιβαρόν τε,
308
οἴμησεν δὲ ἀλεὶς ὥς τ᾽ αἰετὸς ὑψιπετήεις,
309
ὅς τ᾽ εἶσιν πεδίον δὲ διὰ νεφέων ἐρεβεννῶν
310
ἁρπάξων ἢ ἄρν᾽ ἀμαλὴν ἤ πτῶκα λαγωόν:
311
ὣς Ἕκτωρ οἴμησε τινάσσων φάσγανον ὀξύ.
312
ὁρμήθη δ᾽ Ἀχιλεύς , μένεος δ᾽ ἐμπλήσατο θυμὸν
313
ἀγρίου , πρόσθεν δὲ σάκος στέρνοιο κάλυψε
314
καλὸν δαιδάλεον , κόρυθι δ᾽ ἐπένευε φαεινῇ
315
τετραφάλῳ : καλαὶ δὲ περισσείοντο ἔθειραι
316
χρύσεαι , ἃς Ἥφαιστος ἵει λόφον ἀμφὶ θαμειάς.
317
οἷος δ᾽ ἀστὴρ εἶσι μετ᾽ ἀστράσι νυκτὸς ἀμολγῷ
318
ἕσπερος , ὃς κάλλιστος ἐν οὐρανῷ ἵσταται ἀστήρ,
319
ὣς αἰχμῆς ἀπέλαμπ᾽ εὐήκεος , ἣν ἄρ᾽ Ἀχιλλεὺς
320
πάλλεν δεξιτερῇ φρονέων κακὸν Ἕκτορι δίῳ
321
εἰσορόων χρόα καλόν , ὅπῃ εἴξειε μάλιστα.
322
τοῦ δὲ καὶ ἄλλο τόσον μὲν ἔχε χρόα χάλκεα τεύχεα
323
καλά , τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξε κατακτάς:
324
φαίνετο δ᾽ ᾗ κληῗδες ἀπ᾽ ὤμων αὐχέν᾽ ἔχουσι
325
λαυκανίην , ἵνα τε ψυχῆς ὤκιστος ὄλεθρος:
326
τῇ ῥ᾽ ἐπὶ οἷ μεμαῶτ᾽ ἔλασ᾽ ἔγχεϊ δῖος Ἀχιλλεύς,
327
ἀντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽ ἀκωκή:
328
οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἀπ᾽ ἀσφάραγον μελίη τάμε χαλκοβάρεια,
329
ὄφρά τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν.
330
ἤριπε δ᾽ ἐν κονίῃς : ὃ δ᾽ ἐπεύξατο δῖος Ἀχιλλεύς: