Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
ἔκδεον ἡμιόνων : ταὶ δὲ χθόνα ποσσὶ δατεῦντο
122
ἐλδόμεναι πεδίοιο διὰ ῥωπήϊα πυκνά.
123
πάντες δ᾽ ὑλοτόμοι φιτροὺς φέρον : ὡς γὰρ ἀνώγει
124
Μηριόνης θεράπων ἀγαπήνορος Ἰδομενῆος.
125
κὰδ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ ἀκτῆς βάλλον ἐπισχερώ , ἔνθ᾽ ἄρ᾽ Ἀχιλλεὺς
126
φράσσατο Πατρόκλῳ μέγα ἠρίον ἠδὲ οἷ αὐτῷ.
127
αὐτὰρ ἐπεὶ πάντῃ παρακάββαλον ἄσπετον ὕλην
128
ἥατ᾽ ἄρ᾽ αὖθι μένοντες ἀολλέες . αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
129
αὐτίκα Μυρμιδόνεσσι φιλοπτολέμοισι κέλευσε
130
χαλκὸν ζώννυσθαι , ζεῦξαι δ᾽ ὑπ᾽ ὄχεσφιν ἕκαστον
131
ἵππους : οἳ δ᾽ ὄρνυντο καὶ ἐν τεύχεσσιν ἔδυνον,
132
ἂν δ᾽ ἔβαν ἐν δίφροισι παραιβάται ἡνίοχοί τε,
133
πρόσθε μὲν ἱππῆες , μετὰ δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν
134
μυρίοι : ἐν δὲ μέσοισι φέρον Πάτροκλον ἑταῖροι.
135
θριξὶ δὲ πάντα νέκυν καταείνυσαν , ἃς ἐπέβαλλον
136
κειρόμενοι : ὄπιθεν δὲ κάρη ἔχε δῖος Ἀχιλλεὺς
137
ἀχνύμενος : ἕταρον γὰρ ἀμύμονα πέμπ᾽ Ἄϊδος δέ.
138
οἳ δ᾽ ὅτε χῶρον ἵκανον ὅθί σφισι πέφραδ᾽ Ἀχιλλεὺς
139
κάτθεσαν , αἶψα δέ οἱ μενοεικέα νήεον ὕλην.
140
ἔνθ᾽ αὖτ᾽ ἄλλ᾽ ἐνόησε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς:
141
στὰς ἀπάνευθε πυρῆς ξανθὴν ἀπεκείρατο χαίτην,
142
τήν ῥα Σπερχειῷ ποταμῷ τρέφε τηλεθόωσαν:
143
ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπεν ἰδὼν ἐπὶ οἴνοπα πόντον:
144
Σπερχεί᾽ ἄλλως σοί γε πατὴρ ἠρήσατο Πηλεὺς
145
κεῖσέ με νοστήσαντα φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
146
σοί τε κόμην κερέειν ῥέξειν θ᾽ ἱερὴν ἑκατόμβην,
147
πεντήκοντα δ᾽ ἔνορχα παρ᾽ αὐτόθι μῆλ᾽ ἱερεύσειν
148
ἐς πηγάς , ὅθι τοι τέμενος βωμός τε θυήεις.
149
ὣς ἠρᾶθ᾽ ὃ γέρων , σὺ δέ οἱ νόον οὐκ ἐτέλεσσας.
150
νῦν δ᾽ ἐπεὶ οὐ νέομαί γε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν