Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
781
ὄνθον ἀποπτύων , μετὰ δ᾽ Ἀργείοισιν ἔειπεν:
782
ὢ πόποι ἦ μ᾽ ἔβλαψε θεὰ πόδας , ἣ τὸ πάρος περ
783
μήτηρ ὣς Ὀδυσῆϊ παρίσταται ἠδ᾽ ἐπαρήγει.
784
ὣς ἔφαθ᾽ , οἳ δ᾽ ἄρα πάντες ἐπ᾽ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν.
785
Ἀντίλοχος δ᾽ ἄρα δὴ λοισθήϊον ἔκφερ᾽ ἄεθλον
786
μειδιόων , καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν:
787
εἰδόσιν ὔμμ᾽ ἐρέω πᾶσιν φίλοι , ὡς ἔτι καὶ νῦν
788
ἀθάνατοι τιμῶσι παλαιοτέρους ἀνθρώπους.
789
Αἴας μὲν γὰρ ἐμεῖ᾽ ὀλίγον προγενέστερός ἐστιν,
790
οὗτος δὲ προτέρης γενεῆς προτέρων τ᾽ ἀνθρώπων:
791
ὠμογέροντα δέ μίν φασ᾽ ἔμμεναι : ἀργαλέον δὲ
792
ποσσὶν ἐριδήσασθαι Ἀχαιοῖς , εἰ μὴ Ἀχιλλεῖ.
793
ὣς φάτο , κύδηνεν δὲ ποδώκεα Πηλεΐωνα.
794
τὸν δ᾽ Ἀχιλεὺς μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπεν:
795
Ἀντίλοχ᾽ οὐ μέν τοι μέλεος εἰρήσεται αἶνος,
796
ἀλλά τοι ἡμιτάλαντον ἐγὼ χρυσοῦ ἐπιθήσω.
797
ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει , ὃ δ᾽ ἐδέξατο χαίρων.
798
αὐτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον ἔγχος
799
θῆκ᾽ ἐς ἀγῶνα φέρων , κατὰ δ᾽ ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν
800
τεύχεα Σαρπήδοντος , ἅ μιν Πάτροκλος ἀπηύρα.
801
στῆ δ᾽ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν:
802
ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν , ὥ περ ἀρίστω,
803
τεύχεα ἑσσαμένω ταμεσίχροα χαλκὸν ἑλόντε
804
ἀλλήλων προπάροιθεν ὁμίλου πειρηθῆναι.
805
ὁππότερός κε φθῇσιν ὀρεξάμενος χρόα καλόν,
806
ψαύσῃ δ᾽ ἐνδίνων διά τ᾽ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα,
807
τῷ μὲν ἐγὼ δώσω τόδε φάσγανον ἀργυρόηλον
808
καλὸν Θρηΐκιον , τὸ μὲν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων:
809
τεύχεα δ᾽ ἀμφότεροι ξυνήϊα ταῦτα φερέσθων:
810
καί σφιν δαῖτ᾽ ἀγαθὴν παραθήσομεν ἐν κλισίῃσιν.