Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
μίσγεσθ᾽ ἀθανάτοισιν , ἔχω δ᾽ ἄχε᾽ ἄκριτα θυμῷ.
εἶμι μέν , οὐδ᾽ ἅλιον ἔπος ἔσσεται ὅττί κεν εἴπῃ.
ὣς ἄρα φωνήσασα κάλυμμ᾽ ἕλε δῖα θεάων
κυάνεον , τοῦ δ᾽ οὔ τι μελάντερον ἔπλετο ἔσθος.
95
βῆ δ᾽ ἰέναι , πρόσθεν δὲ ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις
ἡγεῖτ᾽ : ἀμφὶ δ᾽ ἄρα σφι λιάζετο κῦμα θαλάσσης.
ἀκτὴν δ᾽ ἐξαναβᾶσαι ἐς οὐρανὸν ἀϊχθήτην,
εὗρον δ᾽ εὐρύοπα Κρονίδην , περὶ δ᾽ ἄλλοι ἅπαντες
εἵαθ᾽ ὁμηγερέες μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες.
100
δ᾽ ἄρα πὰρ Διὶ πατρὶ καθέζετο , εἶξε δ᾽ Ἀθήνη.
Ἥρη δὲ χρύσεον καλὸν δέπας ἐν χερὶ θῆκε
καί ῥ᾽ εὔφρην᾽ ἐπέεσσι : Θέτις δ᾽ ὤρεξε πιοῦσα.
τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε:
ἤλυθες Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτι κηδομένη περ,
105
πένθος ἄλαστον ἔχουσα μετὰ φρεσίν : οἶδα καὶ αὐτός:
ἀλλὰ καὶ ὧς ἐρέω τοῦ σ᾽ εἵνεκα δεῦρο κάλεσσα.
ἐννῆμαρ δὴ νεῖκος ἐν ἀθανάτοισιν ὄρωρεν
Ἕκτορος ἀμφὶ νέκυι καὶ Ἀχιλλῆϊ πτολιπόρθῳ:
κλέψαι δ᾽ ὀτρύνουσιν ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην:
110
αὐτὰρ ἐγὼ τόδε κῦδος Ἀχιλλῆϊ προτιάπτω
αἰδῶ καὶ φιλότητα τεὴν μετόπισθε φυλάσσων.
αἶψα μάλ᾽ ἐς στρατὸν ἐλθὲ καὶ υἱέϊ σῷ ἐπίτειλον:
σκύζεσθαί οἱ εἰπὲ θεούς , ἐμὲ δ᾽ ἔξοχα πάντων
ἀθανάτων κεχολῶσθαι , ὅτι φρεσὶ μαινομένῃσιν
115
Ἕκτορ᾽ ἔχει παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν οὐδ᾽ ἀπέλυσεν,
αἴ κέν πως ἐμέ τε δείσῃ ἀπό θ᾽ Ἕκτορα λύσῃ.
αὐτὰρ ἐγὼ Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἶριν ἐφήσω
λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντ᾽ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
δῶρα δ᾽ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν , τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
120
ὣς ἔφατ᾽ , οὐδ᾽ ἀπίθησε θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα,