Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
δεξιόν : ἀντικρὺ δὲ δι᾽ ὤμου χάλκεον ἔγχος
ἦλθεν : δ᾽ ἐν κονίῃσι χαμαὶ πέσεν αἴγειρος ὣς
ῥά τ᾽ ἐν εἱαμενῇ ἕλεος μεγάλοιο πεφύκει
λείη , ἀτάρ τέ οἱ ὄζοι ἐπ᾽ ἀκροτάτῃ πεφύασι:
485
τὴν μέν θ᾽ ἁρματοπηγὸς ἀνὴρ αἴθωνι σιδήρῳ
ἐξέταμ᾽ , ὄφρα ἴτυν κάμψῃ περικαλλέϊ δίφρῳ:
μέν τ᾽ ἀζομένη κεῖται ποταμοῖο παρ᾽ ὄχθας.
τοῖον ἄρ᾽ Ἀνθεμίδην Σιμοείσιον ἐξενάριξεν
Αἴας διογενής : τοῦ δ᾽ Ἄντιφος αἰολοθώρηξ
490
Πριαμίδης καθ᾽ ὅμιλον ἀκόντισεν ὀξέϊ δουρί.
τοῦ μὲν ἅμαρθ᾽ , δὲ Λεῦκον Ὀδυσσέος ἐσθλὸν ἑταῖρον
βεβλήκει βουβῶνα , νέκυν ἑτέρωσ᾽ ἐρύοντα:
ἤριπε δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτῷ , νεκρὸς δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
τοῦ δ᾽ Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη,
495
βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,
στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰὼν καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ
ἀμφὶ παπτήνας : ὑπὸ δὲ Τρῶες κεκάδοντο
ἀνδρὸς ἀκοντίσσαντος : δ᾽ οὐχ ἅλιον βέλος ἧκεν,
ἀλλ᾽ υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα
500
ὅς οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε παρ᾽ ἵππων ὠκειάων.
τόν ῥ᾽ Ὀδυσεὺς ἑτάροιο χολωσάμενος βάλε δουρὶ
κόρσην : δ᾽ ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν
αἰχμὴ χαλκείη : τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε,
δούπησεν δὲ πεσών , ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.
505
χώρησαν δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ:
Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον , ἐρύσαντο δὲ νεκρούς,
ἴθυσαν δὲ πολὺ προτέρω : νεμέσησε δ᾽ Ἀπόλλων
Περγάμου ἐκκατιδών , Τρώεσσι δὲ κέκλετ᾽ ἀΰσας:
ὄρνυσθ᾽ ἱππόδαμοι Τρῶες μηδ᾽ εἴκετε χάρμης
510
Ἀργείοις , ἐπεὶ οὔ σφι λίθος χρὼς οὐδὲ σίδηρος