Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις τοῦ γ᾽ ἀντίος ἔλθοι
302
σμερδαλέα ἰάχων : ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ
303
Τυδεΐδης μέγα ἔργον ὃ οὐ δύο γ᾽ ἄνδρε φέροιεν,
304
οἷοι νῦν βροτοί εἰσ᾽ : ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος.
305
τῷ βάλεν Αἰνείαο κατ᾽ ἰσχίον ἔνθά τε μηρὸς
306
ἰσχίῳ ἐνστρέφεται , κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι:
307
θλάσσε δέ οἱ κοτύλην , πρὸς δ᾽ ἄμφω ῥῆξε τένοντε:
308
ὦσε δ᾽ ἀπὸ ῥινὸν τρηχὺς λίθος : αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἥρως
309
ἔστη γνὺξ ἐριπὼν καὶ ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ
310
γαίης : ἀμφὶ δὲ ὄσσε κελαινὴ νὺξ ἐκάλυψε.
311
καί νύ κεν ἔνθ᾽ ἀπόλοιτο ἄναξ ἀνδρῶν Αἰνείας,
312
εἰ μὴ ἄρ᾽ ὀξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
313
μήτηρ , ἥ μιν ὑπ᾽ Ἀγχίσῃ τέκε βουκολέοντι:
314
ἀμφὶ δ᾽ ἑὸν φίλον υἱὸν ἐχεύατο πήχεε λευκώ,
315
πρόσθε δέ οἱ πέπλοιο φαεινοῦ πτύγμα κάλυψεν
316
ἕρκος ἔμεν βελέων , μή τις Δαναῶν ταχυπώλων
317
χαλκὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕλοιτο.
318
ἣ μὲν ἑὸν φίλον υἱὸν ὑπεξέφερεν πολέμοιο:
319
οὐδ᾽ υἱὸς Καπανῆος ἐλήθετο συνθεσιάων
320
τάων ἃς ἐπέτελλε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης,
321
ἀλλ᾽ ὅ γε τοὺς μὲν ἑοὺς ἠρύκακε μώνυχας ἵππους
322
νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου ἐξ ἄντυγος ἡνία τείνας,
323
Αἰνείαο δ᾽ ἐπαΐξας καλλίτριχας ἵππους
324
ἐξέλασε Τρώων μετ᾽ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
325
δῶκε δὲ Δηϊπύλῳ ἑτάρῳ φίλῳ , ὃν περὶ πάσης
326
τῖεν ὁμηλικίης ὅτι οἱ φρεσὶν ἄρτια ᾔδη,
327
νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν : αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἥρως
328
ὧν ἵππων ἐπιβὰς ἔλαβ᾽ ἡνία σιγαλόεντα,
329
αἶψα δὲ Τυδεΐδην μέθεπε κρατερώνυχας ἵππους
330
ἐμμεμαώς : ὃ δὲ Κύπριν ἐπῴχετο νηλέϊ χαλκῷ