Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
κτείνας δήϊον ἄνδρα , χαρείη δὲ φρένα μήτηρ.
482
ὣς εἰπὼν ἀλόχοιο φίλης ἐν χερσὶν ἔθηκε
483
παῖδ᾽ ἑόν : ἣ δ᾽ ἄρα μιν κηώδεϊ δέξατο κόλπῳ
484
δακρυόεν γελάσασα : πόσις δ᾽ ἐλέησε νοήσας,
485
χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζε:
486
δαιμονίη μή μοί τι λίην ἀκαχίζεο θυμῷ:
487
οὐ γάρ τίς μ᾽ ὑπὲρ αἶσαν ἀνὴρ Ἄϊδι προϊάψει:
488
μοῖραν δ᾽ οὔ τινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν,
489
οὐ κακὸν οὐδὲ μὲν ἐσθλόν , ἐπὴν τὰ πρῶτα γένηται.
490
ἀλλ᾽ εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ σ᾽ αὐτῆς ἔργα κόμιζε
491
ἱστόν τ᾽ ἠλακάτην τε , καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε
492
ἔργον ἐποίχεσθαι : πόλεμος δ᾽ ἄνδρεσσι μελήσει
493
πᾶσι , μάλιστα δ᾽ ἐμοί , τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν.
494
ὣς ἄρα φωνήσας κόρυθ᾽ εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ
495
ἵππουριν : ἄλοχος δὲ φίλη οἶκον δὲ βεβήκει
496
ἐντροπαλιζομένη , θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέουσα.
497
αἶψα δ᾽ ἔπειθ᾽ ἵκανε δόμους εὖ ναιετάοντας
498
Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο , κιχήσατο δ᾽ ἔνδοθι πολλὰς
499
ἀμφιπόλους , τῇσιν δὲ γόον πάσῃσιν ἐνῶρσεν.
500
αἳ μὲν ἔτι ζωὸν γόον Ἕκτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ:
501
οὐ γάρ μιν ἔτ᾽ ἔφαντο ὑπότροπον ἐκ πολέμοιο
502
ἵξεσθαι προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας Ἀχαιῶν.
503
οὐδὲ Πάρις δήθυνεν ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν,
504
ἀλλ᾽ ὅ γ᾽ , ἐπεὶ κατέδυ κλυτὰ τεύχεα ποικίλα χαλκῷ,
505
σεύατ᾽ ἔπειτ᾽ ἀνὰ ἄστυ ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς.
506
ὡς δ᾽ ὅτε τις στατὸς ἵππος ἀκοστήσας ἐπὶ φάτνῃ
507
δεσμὸν ἀπορρήξας θείῃ πεδίοιο κροαίνων
508
εἰωθὼς λούεσθαι ἐϋρρεῖος ποταμοῖο
509
κυδιόων : ὑψοῦ δὲ κάρη ἔχει , ἀμφὶ δὲ χαῖται
510
ὤμοις ἀΐσσονται : ὃ δ᾽ ἀγλαΐηφι πεποιθὼς