Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
ὥς ποτέ τις ἐρέει : τὸ δ᾽ ἐμὸν κλέος οὔ ποτ᾽ ὀλεῖται.
92
ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ:
93
αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι , δεῖσαν δ᾽ ὑποδέχθαι:
94
ὀψὲ δὲ δὴ Μενέλαος ἀνίστατο καὶ μετέειπε
95
νείκει ὀνειδίζων , μέγα δὲ στεναχίζετο θυμῷ:
96
ὤ μοι ἀπειλητῆρες Ἀχαιΐδες οὐκέτ᾽ Ἀχαιοί:
97
ἦ μὲν δὴ λώβη τάδε γ᾽ ἔσσεται αἰνόθεν αἰνῶς
98
εἰ μή τις Δαναῶν νῦν Ἕκτορος ἀντίος εἶσιν.
99
ἀλλ᾽ ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε
100
ἥμενοι αὖθι ἕκαστοι ἀκήριοι ἀκλεὲς αὔτως:
101
τῷδε δ᾽ ἐγὼν αὐτὸς θωρήξομαι : αὐτὰρ ὕπερθε
102
νίκης πείρατ᾽ ἔχονται ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν.
103
ὣς ἄρα φωνήσας κατεδύσετο τεύχεα καλά.
104
ἔνθά κέ τοι Μενέλαε φάνη βιότοιο τελευτὴ
105
Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν , ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν,
106
εἰ μὴ ἀναΐξαντες ἕλον βασιλῆες Ἀχαιῶν,
107
αὐτός τ᾽ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
108
δεξιτερῆς ἕλε χειρὸς ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζεν:
109
ἀφραίνεις Μενέλαε διοτρεφές , οὐδέ τί σε χρὴ
110
ταύτης ἀφροσύνης : ἀνὰ δὲ σχέο κηδόμενός περ,
111
μηδ᾽ ἔθελ᾽ ἐξ ἔριδος σεῦ ἀμείνονι φωτὶ μάχεσθαι
112
Ἕκτορι Πριαμίδῃ , τόν τε στυγέουσι καὶ ἄλλοι.
113
καὶ δ᾽ Ἀχιλεὺς τούτῳ γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
114
ἔρριγ᾽ ἀντιβολῆσαι , ὅ περ σέο πολλὸν ἀμείνων.
115
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων,
116
τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί.
117
εἴ περ ἀδειής τ᾽ ἐστὶ καὶ εἰ μόθου ἔστ᾽ ἀκόρητος,
118
φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν , αἴ κε φύγῃσι
119
δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
120
ὣς εἰπὼν παρέπεισεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως