Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
605
οὐκέθ᾽ ὁμῶς τιμῆς ἔσεαι πόλεμόν περ ἀλαλκών,
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς:
Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ διοτρεφὲς οὔ τί με ταύτης
χρεὼ τιμῆς : φρονέω δὲ τετιμῆσθαι Διὸς αἴσῃ,
μ᾽ ἕξει παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν εἰς κ᾽ ἀϋτμὴ
610
ἐν στήθεσσι μένῃ καί μοι φίλα γούνατ᾽ ὀρώρῃ.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι:
μή μοι σύγχει θυμὸν ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων
Ἀτρεΐδῃ ἥρωϊ φέρων χάριν : οὐδέ τί σε χρὴ
τὸν φιλέειν , ἵνα μή μοι ἀπέχθηαι φιλέοντι.
615
καλόν τοι σὺν ἐμοὶ τὸν κήδειν ὅς κ᾽ ἐμὲ κήδῃ:
ἶσον ἐμοὶ βασίλευε καὶ ἥμισυ μείρεο τιμῆς.
οὗτοι δ᾽ ἀγγελέουσι , σὺ δ᾽ αὐτόθι λέξεο μίμνων
εὐνῇ ἔνι μαλακῇ : ἅμα δ᾽ ἠοῖ φαινομένηφι
φρασσόμεθ᾽ κε νεώμεθ᾽ ἐφ᾽ ἡμέτερ᾽ κε μένωμεν.
620
καὶ Πατρόκλῳ γ᾽ ἐπ᾽ ὀφρύσι νεῦσε σιωπῇ
Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος , ὄφρα τάχιστα
ἐκ κλισίης νόστοιο μεδοίατο : τοῖσι δ᾽ ἄρ᾽ Αἴας
ἀντίθεος Τελαμωνιάδης μετὰ μῦθον ἔειπε:
διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν᾽ Ὀδυσσεῦ
625
ἴομεν : οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ
τῇδέ γ᾽ ὁδῷ κρανέεσθαι : ἀπαγγεῖλαι δὲ τάχιστα
χρὴ μῦθον Δαναοῖσι καὶ οὐκ ἀγαθόν περ ἐόντα
οἵ που νῦν ἕαται ποτιδέγμενοι . αὐτάρ Ἀχιλλεὺς
ἄγριον ἐν στήθεσσι θέτο μεγαλήτορα θυμὸν
630
σχέτλιος , οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητος ἑταίρων
τῆς μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων
νηλής : καὶ μέν τίς τε κασιγνήτοιο φονῆος
ποινὴν οὗ παιδὸς ἐδέξατο τεθνηῶτος:
καί ῥ᾽ μὲν ἐν δήμῳ μένει αὐτοῦ πόλλ᾽ ἀποτίσας,