Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
καὶ σύ , φίλος , μάλα γάρ σ᾽ ὁρόω καλόν τε μέγαν τε,
302
ἄλκιμος ἔσσ᾽ , ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων ἐὺ εἴπῃ.
303
αὐτὰρ ἐγὼν ἐπὶ νῆα θοὴν κατελεύσομαι ἤδη
304
ἠδ᾽ ἑτάρους , οἵ πού με μάλ᾽ ἀσχαλόωσι μένοντες:
305
σοὶ δ᾽ αὐτῷ μελέτω , καὶ ἐμῶν ἐμπάζεο μύθων.”
306
τὴν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
307
“ξεῖν᾽ , ἦ
τοι
μὲν
ταῦτα
φίλα
φρονέων
ἀγορεύεις,
308
ὥς τε πατὴρ ᾧ παιδί , καὶ οὔ ποτε λήσομαι αὐτῶν.
309
ἀλλ᾽ ἄγε νῦν ἐπίμεινον , ἐπειγόμενός περ ὁδοῖο,
310
ὄφρα λοεσσάμενός τε τεταρπόμενός τε φίλον κῆρ,
311
δῶρον ἔχων ἐπὶ νῆα κίῃς , χαίρων ἐνὶ θυμῷ,
312
τιμῆεν , μάλα καλόν , ὅ τοι κειμήλιον ἔσται
313
ἐξ ἐμεῦ , οἷα φίλοι ξεῖνοι ξείνοισι διδοῦσι.”
314
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα θεά , γλαυκῶπις Ἀθήνη:
315
“μή
μ᾽
ἔτι
νῦν
κατέρυκε , λιλαιόμενόν
περ
ὁδοῖο.