Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
316
δῶρον δ᾽ ὅττι κέ μοι δοῦναι φίλον ἦτορ ἀνώγῃ,
317
αὖτις ἀνερχομένῳ δόμεναι οἶκόνδε φέρεσθαι,
318
καὶ μάλα καλὸν ἑλών : σοὶ δ᾽ ἄξιον ἔσται ἀμοιβῆς.”
319
ἡ μὲν ἄρ᾽ ὣς εἰποῦσ᾽ ἀπέβη γλαυκῶπις Ἀθήνη,
320
ὄρνις δ᾽ ὣς ἀνόπαια διέπτατο : τῷ δ᾽ ἐνὶ θυμῷ
321
θῆκε μένος καὶ θάρσος , ὑπέμνησέν τέ ἑ πατρὸς
322
μᾶλλον ἔτ᾽ ἢ τὸ πάροιθεν . ὁ δὲ φρεσὶν ᾗσι νοήσας
323
θάμβησεν κατὰ θυμόν : ὀίσατο γὰρ θεὸν εἶναι.
324
αὐτίκα δὲ μνηστῆρας ἐπῴχετο ἰσόθεος φώς.
325
τοῖσι δ᾽ ἀοιδὸς ἄειδε περικλυτός , οἱ δὲ σιωπῇ
326
ἥατ᾽ ἀκούοντες : ὁ δ᾽ Ἀχαιῶν νόστον ἄειδε
327
λυγρόν , ὃν ἐκ Τροίης ἐπετείλατο Παλλὰς Ἀθήνη.
328
τοῦ δ᾽ ὑπερωιόθεν φρεσὶ σύνθετο θέσπιν ἀοιδὴν
329
κούρη Ἰκαρίοιο , περίφρων Πηνελόπεια:
330
κλίμακα δ᾽ ὑψηλὴν κατεβήσετο οἷο δόμοιο,