Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
601
ἵππους δ᾽ εἰς Ἰθάκην οὐκ ἄξομαι , ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ
602
ἐνθάδε λείψω ἄγαλμα : σὺ γὰρ πεδίοιο ἀνάσσεις
603
εὐρέος , ᾧ ἔνι μὲν λωτὸς πολύς , ἐν δὲ κύπειρον
604
πυροί τε ζειαί τε ἰδ᾽ εὐρυφυὲς κρῖ λευκόν.
605
ἐν δ᾽ Ἰθάκῃ οὔτ᾽ ἂρ δρόμοι εὐρέες οὔτε τι λειμών:
606
αἰγίβοτος , καὶ μᾶλλον ἐπήρατος ἱπποβότοιο.
607
οὐ γάρ τις νήσων ἱππήλατος οὐδ᾽ ἐυλείμων,
608
αἵ θ᾽ ἁλὶ κεκλίαται : Ἰθάκη δέ τε καὶ περὶ πασέων.”
609
ὣς φάτο , μείδησεν δὲ βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
610
χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζεν:
611
“αἵματός
εἰς
ἀγαθοῖο , φίλον
τέκος , οἷ᾽
ἀγορεύεις:
612
τοιγὰρ ἐγώ τοι ταῦτα μεταστήσω : δύναμαι γάρ.
613
δώρων δ᾽ ὅσσ᾽ ἐν ἐμῷ οἴκῳ κειμήλια κεῖται,
614
δώσω ὃ κάλλιστον καὶ τιμηέστατόν ἐστιν:
615
δώσω τοι κρητῆρα τετυγμένον : ἀργύρεος δὲ
616
ἔστιν ἅπας , χρυσῷ δ᾽ χείλεα κεκράανται,
617
ἔργον δ᾽ Ἡφαίστοιο . πόρεν δέ ἑ Φαίδιμος ἥρως,
618
Σιδονίων βασιλεύς , ὅθ᾽ ἑὸς δόμος ἀμφεκάλυψε
619
κεῖσέ με νοστήσαντα : τεῒν δ᾽ ἐθέλω τόδ᾽ ὀπάσσαι.”
620
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
621
δαιτυμόνες δ᾽ ἐς δώματ᾽ ἴσαν θείου βασιλῆος.
622
οἱ δ᾽ ἦγον μὲν μῆλα , φέρον δ᾽ ἐυήνορα οἶνον:
623
σῖτον δέ σφ᾽ ἄλοχοι καλλικρήδεμνοι ἔπεμπον.
624
ὣς οἱ μὲν περὶ δεῖπνον ἐνὶ μεγάροισι πένοντο.
625
μνηστῆρες δὲ πάροιθεν Ὀδυσσῆος μεγάροιο
626
δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες
627
ἐν τυκτῷ δαπέδῳ , ὅθι περ πάρος , ὕβριν ἔχοντες.
628
Ἀντίνοος δὲ καθῆστο καὶ Εὐρύμαχος θεοειδής,
629
ἀρχοὶ μνηστήρων , ἀρετῇ δ᾽ ἔσαν ἔξοχ᾽ ἄριστοι.
630
τοῖς δ᾽ υἱὸς Φρονίοιο Νοήμων ἐγγύθεν ἐλθὼν