Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
751
εἰς ὑπερῷ᾽ ἀναβᾶσα σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶν
752
εὔχε᾽ Ἀθηναίῃ κούρῃ Διὸς αἰγιόχοιο:
753
ἡ γάρ κέν μιν ἔπειτα καὶ ἐκ θανάτοιο σαώσαι.
754
μηδὲ γέροντα κάκου κεκακωμένον : οὐ γὰρ ὀίω
755
πάγχυ θεοῖς μακάρεσσι γονὴν Ἀρκεισιάδαο
756
ἔχθεσθ᾽ , ἀλλ᾽ ἔτι πού τις ἐπέσσεται ὅς κεν ἔχῃσι
757
δώματά θ᾽ ὑψερεφέα καὶ ἀπόπροθι πίονας ἀγρούς.”
758
ὣς φάτο , τῆς δ᾽ εὔνησε γόον , σχέθε δ᾽ ὄσσε γόοιο.
759
ἡ δ᾽ ὑδρηναμένη , καθαρὰ χροῒ εἵμαθ᾽ ἑλοῦσα
760
εἰς ὑπερῷ᾽ ἀνέβαινε σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξίν,
761
ἐν δ᾽ ἔθετ᾽ οὐλοχύτας κανέῳ , ἠρᾶτο δ᾽ Ἀθήνῃ:
762
“κλῦθί
μευ , αἰγιόχοιο
Διὸς
τέκος , Ἀτρυτώνη,
763
εἴ ποτέ τοι πολύμητις ἐνὶ μεγάροισιν Ὀδυσσεὺς
764
ἢ βοὸς ἢ ὄϊος κατὰ πίονα μηρί᾽ ἔκηε,
765
τῶν νῦν μοι μνῆσαι , καί μοι φίλον υἷα σάωσον,
766
μνηστῆρας δ᾽ ἀπάλαλκε κακῶς ὑπερηνορέοντας.”
767
ὣς εἰποῦσ᾽ ὀλόλυξε , θεὰ δέ οἱ ἔκλυεν ἀρῆς.
768
μνηστῆρες δ᾽ ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρα σκιόεντα:
769
ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων:
770
“ἦ
μάλα
δὴ
γάμον
ἄμμι
πολυμνήστη
βασίλεια
771
ἀρτύει , οὐδέ τι οἶδεν ὅ οἱ φόνος υἷι τέτυκται.”
772
“ὣς
ἄρα
τις
εἴπεσκε , τὰ
δ᾽
οὐκ
ἴσαν
ὡς
ἐτέτυκτο.
773
τοῖσιν δ᾽ Ἀντίνοος ἀγορήσατο καὶ μετέειπε:
774
“δαιμόνιοι , μύθους
μὲν
ὑπερφιάλους
ἀλέασθε
775
πάντας ὁμῶς , μή πού τις ἀπαγγείλῃσι καὶ εἴσω.
776
ἀλλ᾽ ἄγε σιγῇ τοῖον ἀναστάντες τελέωμεν
777
μῦθον , ὃ δὴ καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶν ἤραρεν ἡμῖν.”
778
ὣς εἰπὼν ἐκρίνατ᾽ ἐείκοσι φῶτας ἀρίστους,
779
βὰν δ᾽ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
780
νῆα μὲν οὖν πάμπρωτον ἁλὸς βένθοσδε ἔρυσσαν,