Reading Center

ὅσσοι Ὀδυσσῆος ταλασίφρονός εἰσιν ἄεθλοι:

ἀλλ᾽ οἷον τόδ᾽ ἔρεξε καὶ ἔτλη καρτερὸς ἀνὴρ

δήμῳ ἔνι Τρώων , ὅθι πάσχετε πήματ᾽ Ἀχαιοί.

αὐτόν μιν πληγῇσιν ἀεικελίῃσι δαμάσσας,

σπεῖρα κάκ᾽ ἀμφ᾽ ὤμοισι βαλών , οἰκῆι ἐοικώς,

ἀνδρῶν δυσμενέων κατέδυ πόλιν εὐρυάγυιαν:

ἄλλῳ δ᾽ αὐτὸν φωτὶ κατακρύπτων ἤισκε,

δέκτῃ , ὃς οὐδὲν τοῖος ἔην ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.

τῷ ἴκελος κατέδυ Τρώων πόλιν , οἱ δ᾽ ἀβάκησαν

πάντες : ἐγὼ δέ μιν οἴη ἀνέγνων τοῖον ἐόντα,

καί μιν ἀνηρώτων : ὁ δὲ κερδοσύνῃ ἀλέεινεν.

ἀλλ᾽ ὅτε δή μιν ἐγὼ λόεον καὶ χρῖον ἐλαίῳ,

ἀμφὶ δὲ εἵματα ἕσσα καὶ ὤμοσα καρτερὸν ὅρκον

μὴ μὲν πρὶν Ὀδυσῆα μετὰ Τρώεσσ᾽ ἀναφῆναι,

πρίν γε τὸν ἐς νῆάς τε θοὰς κλισίας τ᾽ ἀφικέσθαι,

καὶ τότε δή μοι πάντα νόον κατέλεξεν Ἀχαιῶν.

πολλοὺς δὲ Τρώων κτείνας ταναήκεϊ χαλκῷ

ἦλθε μετ᾽ Ἀργείους , κατὰ δὲ φρόνιν ἤγαγε πολλήν.

ἔνθ᾽ ἄλλαι Τρῳαὶ λίγ᾽ ἐκώκυον : αὐτὰρ ἐμὸν κῆρ

χαῖρ᾽ , ἐπεὶ ἤδη μοι κραδίη τέτραπτο νέεσθαι

ἂψ οἶκόνδ᾽ , ἄτην δὲ μετέστενον , ἣν Ἀφροδίτη

δῶχ᾽ , ὅτε μ᾽ ἤγαγε κεῖσε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης,

παῖδά τ᾽ ἐμὴν νοσφισσαμένην θάλαμόν τε πόσιν τε

οὔ τευ δευόμενον , οὔτ᾽ ἂρ φρένας οὔτε τι εἶδος.”

τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος:

“ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα , γύναι , κατὰ μοῖραν ἔειπες.

ἤδη μὲν πολέων ἐδάην βουλήν τε νόον τε

ἀνδρῶν ἡρώων , πολλὴν δ᾽ ἐπελήλυθα γαῖαν:

ἀλλ᾽ οὔ πω τοιοῦτον ἐγὼν ἴδον ὀφθαλμοῖσιν,

οἷν Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἔσκε φίλον κῆρ.