Reading Center

αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενός τε κορέσθην,

δὴ τότε με προσέειπε γέρων ἅλιος νημερτής:

“‘μηκέτι , Ἀτρέος υἱέ , πολὺν χρόνον ἀσκελὲς οὕτω

κλαῖ᾽ , ἐπεὶ οὐκ ἄνυσίν τινα δήομεν : ἀλλὰ τάχιστα

πείρα ὅπως κεν δὴ σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι.

ἢ γάρ μιν ζωόν γε κιχήσεαι , ἤ κεν Ὀρέστης

κτεῖνεν ὑποφθάμενος , σὺ δέ κεν τάφου ἀντιβολήσαις.’

“ὣς ἔφατ᾽ , αὐτὰρ ἐμοὶ κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ

αὖτις ἐνὶ στήθεσσι καὶ ἀχνυμένῳ περ ἰάνθη,

καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων:

“‘τούτους μὲν δὴ οἶδα : σὺ δὲ τρίτον ἄνδρ᾽ ὀνόμαζε,

ὅς τις ἔτι ζωὸς κατερύκεται εὐρέι πόντῳ

ἠὲ θανών : ἐθέλω δὲ καὶ ἀχνύμενός περ ἀκοῦσαι’.

“ὣς ἐφάμην , ὁ δέ μ᾽ αὐτίκ᾽ ἀμειβόμενος προσέειπεν:

‘υἱὸς Λαέρτεω , Ἰθάκῃ ἔνι οἰκία ναίων:

τὸν δ᾽ ἴδον ἐν νήσῳ θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντα,

νύμφης ἐν μεγάροισι Καλυψοῦς , ἥ μιν ἀνάγκῃ

ἴσχει : ὁ δ᾽ οὐ δύναται ἣν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι:

οὐ γάρ οἱ πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι,

οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης.

σοι δ᾽ οὐ θέσφατόν ἐστι , διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε,

Ἄργει ἐν ἱπποβότῳ θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν,

ἀλλά σ᾽ ἐς Ἠλύσιον πεδίον καὶ πείρατα γαίης

ἀθάνατοι πέμψουσιν , ὅθι ξανθὸς Ῥαδάμανθυς,

τῇ περ ῥηίστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν:

οὐ νιφετός , οὔτ᾽ ἂρ χειμὼν πολὺς οὔτε ποτ᾽ ὄμβρος,

ἀλλ᾽ αἰεὶ Ζεφύροιο λιγὺ πνείοντος ἀήτας

Ὠκεανὸς ἀνίησιν ἀναψύχειν ἀνθρώπους:

οὕνεκ᾽ ἔχεις Ἑλένην καί σφιν γαμβρὸς Διός ἐσσι’.

“ὣς εἰπὼν ὑπὸ πόντον ἐδύσετο κυμαίνοντα.