Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
εἵματα χερσὶν ἕλοντο καὶ ἐσφόρεον μέλαν ὕδωρ,
στεῖβον δ᾽ ἐν βόθροισι θοῶς ἔριδα προφέρουσαι.
αὐτὰρ ἐπεὶ πλῦνάν τε κάθηράν τε ῥύπα πάντα,
ἑξείης πέτασαν παρὰ θῖν᾽ ἁλός , ἧχι μάλιστα
95
λάιγγας ποτὶ χέρσον ἀποπλύνεσκε θάλασσα.
αἱ δὲ λοεσσάμεναι καὶ χρισάμεναι λίπ᾽ ἐλαίῳ
δεῖπνον ἔπειθ᾽ εἵλοντο παρ᾽ ὄχθῃσιν ποταμοῖο,
εἵματα δ᾽ ἠελίοιο μένον τερσήμεναι αὐγῇ.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτου τάρφθεν δμῳαί τε καὶ αὐτή,
100
σφαίρῃ ταὶ δ᾽ ἄρ᾽ ἔπαιζον , ἀπὸ κρήδεμνα βαλοῦσαι:
τῇσι δὲ Ναυσικάα λευκώλενος ἤρχετο μολπῆς.
οἵη δ᾽ Ἄρτεμις εἶσι κατ᾽ οὔρεα ἰοχέαιρα,
κατὰ Τηΰγετον περιμήκετον Ἐρύμανθον,
τερπομένη κάπροισι καὶ ὠκείῃς ἐλάφοισι:
105
τῇ δέ θ᾽ ἅμα νύμφαι , κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο,
ἀγρονόμοι παίζουσι , γέγηθε δέ τε φρένα Λητώ:
πασάων δ᾽ ὑπὲρ γε κάρη ἔχει ἠδὲ μέτωπα,
ῥεῖά τ᾽ ἀριγνώτη πέλεται , καλαὶ δέ τε πᾶσαι:
ὣς γ᾽ ἀμφιπόλοισι μετέπρεπε παρθένος ἀδμής.
110
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ἄρ᾽ ἔμελλε πάλιν οἶκόνδε νέεσθαι
ζεύξασ᾽ ἡμιόνους πτύξασά τε εἵματα καλά,
ἔνθ᾽ αὖτ᾽ ἄλλ᾽ ἐνόησε θεά , γλαυκῶπις Ἀθήνη,
ὡς Ὀδυσεὺς ἔγροιτο , ἴδοι τ᾽ ἐυώπιδα κούρην,
οἱ Φαιήκων ἀνδρῶν πόλιν ἡγήσαιτο.
115
σφαῖραν ἔπειτ᾽ ἔρριψε μετ᾽ ἀμφίπολον βασίλεια:
ἀμφιπόλου μὲν ἅμαρτε , βαθείῃ δ᾽ ἔμβαλε δίνῃ:
αἱ δ᾽ ἐπὶ μακρὸν ἄυσαν : δ᾽ ἔγρετο δῖος Ὀδυσσεύς,
ἑζόμενος δ᾽ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν:
μοι ἐγώ , τέων αὖτε βροτῶν ἐς γαῖαν ἱκάνω;
120
ῥ᾽ οἵ γ᾽ ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι,