Reading Center

ξείνιος , ὃς ξείνοισιν ἅμ᾽ αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ.’

ὣς ἐφάμην , ὁ δέ μ᾽ αὐτίκ᾽ ἀμείβετο νηλέι θυμῷ:

“νήπιός εἰς , ὦ ξεῖν᾽ , ἢ τηλόθεν εἰλήλουθας,

ὅς με θεοὺς κέλεαι ἢ δειδίμεν ἢ ἀλέασθαι:

οὐ γὰρ Κύκλωπες Διὸς αἰγιόχου ἀλέγουσιν

οὐδὲ θεῶν μακάρων , ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰμεν:

οὐδ᾽ ἂν ἐγὼ Διὸς ἔχθος ἀλευάμενος πεφιδοίμην

οὔτε σεῦ οὔθ᾽ ἑτάρων , εἰ μὴ θυμός με κελεύοι.

ἀλλά μοι εἴφ᾽ ὅπῃ ἔσχες ἰὼν ἐυεργέα νῆα,

ἤ που ἐπ᾽ ἐσχατιῆς , ἦ καὶ σχεδόν , ὄφρα δαείω.’

“ὣς φάτο πειράζων , ἐμὲ δ᾽ οὐ λάθεν εἰδότα πολλά,

ἀλλά μιν ἄψορρον προσέφην δολίοις ἐπέεσσι:

“ ‘νέα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων ἐνοσίχθων

πρὸς πέτρῃσι βαλὼν ὑμῆς ἐπὶ πείρασι γαίης,

ἄκρῃ προσπελάσας : ἄνεμος δ᾽ ἐκ πόντου ἔνεικεν:

αὐτὰρ ἐγὼ σὺν τοῖσδε ὑπέκφυγον αἰπὺν ὄλεθρον.’

“ὣς ἐφάμην , ὁ δέ μ᾽ οὐδὲν ἀμείβετο νηλέι θυμῷ,

ἀλλ᾽ ὅ γ᾽ ἀναΐξας ἑτάροις ἐπὶ χεῖρας ἴαλλε,

σὺν δὲ δύω μάρψας ὥς τε σκύλακας ποτὶ γαίῃ

κόπτ᾽ : ἐκ δ᾽ ἐγκέφαλος χαμάδις ῥέε , δεῦε δὲ γαῖαν.

τοὺς δὲ διὰ μελεϊστὶ ταμὼν ὡπλίσσατο δόρπον:

ἤσθιε δ᾽ ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος , οὐδ᾽ ἀπέλειπεν,

ἔγκατά τε σάρκας τε καὶ ὀστέα μυελόεντα.

ἡμεῖς δὲ κλαίοντες ἀνεσχέθομεν Διὶ χεῖρας,

σχέτλια ἔργ᾽ ὁρόωντες , ἀμηχανίη δ᾽ ἔχε θυμόν.

αὐτὰρ ἐπεὶ Κύκλωψ μεγάλην ἐμπλήσατο νηδὺν

ἀνδρόμεα κρέ᾽ ἔδων καὶ ἐπ᾽ ἄκρητον γάλα πίνων,

κεῖτ᾽ ἔντοσθ᾽ ἄντροιο τανυσσάμενος διὰ μήλων.

τὸν μὲν ἐγὼ βούλευσα κατὰ μεγαλήτορα θυμὸν

ἆσσον ἰών , ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ,