In Caecilium, Divinatio against Q. Caecilius, Orationes Volume III. Cicero, Marcus Tullius, creator; Peterson, William, 1856-1921, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
quodsi hanc causam tam idoneam, tam inlustrem, tam gravem non
haberem,— si aut hoc a me Siculi non petissent aut mihi cum Siculis causa
tantae necessitudinis non intercederet, et hoc quod facio me rei publicae
causa facere profiterer, ut homo singulari cupiditate, audacia, scelere
praeditus, cuius furta atque flagitia non in Sicilia solum, sed in Achaia,
Asia, Cilicia, Pamphylia, Romae denique ante oculos omnium maxima
turpissimaque nossemus, me agente in iudicium vocaretur,—quis
tandem[*]tamen Hotoman esset qui meum
factum aut consilium posset reprehendere?
3
quid est, pro deum hominumque fidem, in quo ego rei publicae plus
hoc tempore prodesse possim? quid est quod aut populo Romano
gratius esse debeat, aut sociis exterisque nationibus optatius esse possit,
aut saluti fortunisque omnium magis accommodatum sit? populatae,
vexatae, funditus eversae provinciae, socii stipendiariique populi Romani
adflicti, miseri, iam non[*]non iam L
salutis spem sed solacium exiti[*]exitii sol. prd quaerunt.
qui iudicia manere apud ordinem senatorium volunt, queruntur
accusatores se idoneos non habere: qui accusare possunt, iudiciorum
severitatem desiderant. populus Romanus interea, tametsi multis
incommodis difficultatibusque adfectus est, tamen nihil aeque in re publica
atque illam veterem iudiciorum vim gravitatemque requirit.
iudiciorum[*]vim grav. req. iud. om. ex
homoeoteleuto DLK, suppl. s. l. p2 desiderio tribunicia
potestas efflagitata est, iudiciorum levitate[*]lenitate DG12 ordo quoque alius ad res iudicandas
postulatur, iudicum culpa atque dedecore etiam censorium nomen, quod
asperius antea populo videri solebat, id nunc poscitur, id iam populare et
plausibile factum est.
in hac libidine hominum nocentissimorum, in populi Romani
cotidiana querimonia, iudiciorum infamia, totius ordinis offensione, cum hoc
unum his tot incommodis remedium esse arbitrarer, ut homines idonei atque
integri causam rei publicae legumque susciperent, fateor me salutis omnium
causa ad eam partem accessisse rei publicae sublevandae[*]sublevandam Vrsinus quae maxime laboraret.
nunc quoniam quibus rebus adductus ad causam accesserim
demonstravi, dicendum necessario est de contentione nostra, ut in
constituendo accusatore quid sequi possitis habeatis. ego sic
intellego, iudices: cum de pecuniis repetundis nomen cuiuspiam deferatur, si
certamen inter aliquos sit cui potissimum delatio detur, haec duo in primis
spectari oportere, quem maxime velint actorem esse ii quibus factae esse
dicantur iniuriae, et quem minime[*]minime pZG1 (cap.
vii, ad init.): maxime DY velit is qui
eas iniurias fecisse arguatur.
4