Reading Center

multa mihi necessario, iudices^[*]iudices V rell.: om. CO1 , praetermittenda sunt, ut possim aliquo modo aliquando de his^[*]his VCOpb: iis δ rebus quae meae fidei commissae sunt dicere. recepi enim causam Siciliae: ea me ad hoc negotium provincia attraxit. ego tamen hoc onere suscepto et recepta causa Siciliensi amplexus animo sum aliquanto amplius. suscepi enim causam totius ordinis, suscepi^[*]enim... suscepi (VC al.) suppl. in mg. O: Anecd. p. xxvii: enim post alterum suscepi male iteravit V causam rei publicae, quod putabam tum denique recte iudicari posse si non modo reus improbus adduceretur, sed etiam diligens ac^[*]ac COq1: et πb rell.: in V est incertum firmus accusator ad iudicium veniret^[*]venerit C1O1 (cf. Div. § 37).

quo mihi maturius ad Siciliae causam veniendum^[*]veniundum VCp al. est relictis ceteris eius furtis atque^[*]atque VCO1: ac p rell. flagitiis, ut et viribus quam integerrimis agere et ad dicendum temporis satis habere possim. atque ^[*]Atque (adque V) VCO1r: atque adeo pb al. antequam de incommodis Siciliae dico^[*]dico V Cπb et in mg. O1: dicam Ok , pauca mihi videntur esse de provinciae dignitate, vetustate, utilitate dicenda^[*]dicunda C . nam cum omnium sociorum provinciarumque rationem diligenter habere debetis, tum praecipue Siciliae, iudices, plurimis iustissimisque de causis, primum quod omnium nationum exterarum princeps Sicilia se ad amicitiam fidemque populi Romani adplicavit. prima omnium, id quod ornamentum imperi est, provincia est appellata; prima docuit maiores nostros quam praeclarum esset exteris gentibus imperare; sola fuit ea fide benivolentiaque erga populum Romanum ut civitates eius insulae, quae semel in amicitiam nostram venissent, numquam postea deficerent, pleraeque autem et maxime inlustres in amicitia perpetuo manerent.

itaque maioribus nostris in Africam ex hac provincia gradus imperi factus est; neque enim tam facile opes Carthaginis^[*]Carth. COp: Karth. edd. tantae concidissent nisi illud et rei frumentariae subsidium et receptaculum classibus nostris pateret. quare P. Africanus Carthagine^[*]Carth. COp: Karth. edd. deleta Siculorum urbis signis monumentisque pulcherrimis exornavit, ut, quos victoria populi Romani maxime laetari arbitrabatur, apud eos monumenta victoriae plurima conlocaret.

denique ille ipse M. Marcellus, cuius in Sicilia virtutem hostes, misericordiam victi, fidem ceteri Siculi perspexerunt, non solum sociis in eo bello consuluit, verum etiam superatis hostibus temperavit. Vrbem pulcherrimam Syracusas, —quae cum manu munitissima esset, tum loci natura terra ac mari clauderetur,—cum^[*]clauderetur COpqk: claudebatur r rell. vi consilioque cepisset, non solum incolumem passus est esse, sed ita reliquit ornatam ut esset idem monumentum victoriae, mansuetudinis, continentiae, cum homines viderent et quid expugnasset et quibus pepercisset et quae reliquisset: tantum ille honorem habendum Siciliae putavit ut ne hostium quidem urbem ex sociorum insula tollendam arbitraretur.

itaque ad omnis res sic illa^[*]sic illa Cobet: sicilia codd. provincia semper usi sumus ut, quicquid ex sese posset efferre, id non apud nos^[*]nos C (Cl. Rev. xviii, p. 23): eos rell. nasci, sed domi nostrae conditum iam^[*]iam CO1: om. rell. putaremus. deberet non ad diem dedit? quando id quod opus esse putaret non ultro pollicita est? quando id quod imperaretur recusavit? itaque ille M. Cato sapiens cellam penariam rei publicae nostrae, nutricem plebis Romanae Siciliam nominabat^[*]nominavit bδ . nos vero experti sumus Italico maximo difficillimoque bello Siciliam nobis non pro penaria cella, sed pro aerario illo maiorum vetere ac referto fuisse; nam sine ullo sumptu nostro, coriis, tunicis, frumentoque suppeditando^[*]suppeditando O1: subpedido C1: suppeditato p rell., Serv. ad Aen. i. 1: suppeditabat Arus. Mess. , maximos exercitus nostros vestivit, aluit, armavit.