Pro Cluentio, Orationes Volume I, Cicero, Marcus Tullius, creator; Clark, Albert Curtis, 1859-1937, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
inridebatur haec illius reconciliatio et
persona viri boni suscepta, sicut in statuis inauratis quas posuit ad
Iuturnae[*]ad Iuturnae b2ψ2
s2: adiutura ς: ad Diuturnae PMμs1, quibus subscripsit reges ab se[*]a se
ς
ba
in
gratiam esse reductos. exagitabantur omnes eius[*]eius omnes a
fraudes atque fallaciae, tota vita in eius modi ratione versata aperiebatur, egestas
domestica, quaestus forensis in medium proferebatur, nummarius interpres pacis et
concordiae non probabatur. itaque tum Staienus cum idem defenderet quod
Attius condemnatus est;
Cominii cum hoc agerent
quod nos in tota causa[*]tota causahinc usque ad vv. non quaerunt (§107) defic. Mb1ς: lac.
supplet
ς
in pag. insuta: supplem. hab. in mg. b, in mg. b, in textu
χψa
egimus probaverunt.
quam ob rem, si Staieni damnatione Oppianicum iudicium corrumpere
voluisse, Oppianicum iudici ad emendas sententias dedisse pecuniam iudicatum est,
et,
[*]est, et scripsi: est codd. (fort. si post Oppianicus supplendum) cum ita constitutum sit ut[*]ut P: uti cett.
in
illa[*]illa ulla ς:
nulla bχψ2
culpa aut Cluentius sit aut Oppianicus, Cluenti nummus nullus iudici datus ullo
vestigio reperitur[*]reperietur P
, Oppianici
pecunia post iudicium factum ab[*]ab P: a cett.
iudice ablata est: potest esse dubium quin
illa damnatio Staieni non modo non sit contra Cluentium sed maxime nostram causam
defensionemque confirmet?
37
ergo adhuc Iuni iudicium video esse
eius modi ut incursionem potius seditionis, vim multitudinis, impetum tribunicium
quam iudicium appellandum putem. quod si quis[*]quis P (?): qui mei
illud
iudicium appellet, tamen hoc confiteatur necesse est, nullo modo illam multam quae
ab Iunio petita sit[*]sit est Halm
cum Cluenti causa posse coniungi. illud igitur Iunianum per vim factum
est, Bulbi et Popili et Guttae contra Cluentium non est, Staieni etiam pro Cluentio
est. videamus ecquod[*]ecquod b2: et quod cett.
aliud iudicium quod pro Cluentio sit
proferre possimus[*]possumus ς
s
.
dixitne tandem causam C.(Gaius)
Fidiculanius[*]Fidiculanius Pς
: Fidiculanus cett.
Falcula qui Oppianicum condemnarat, cum praesertim, id quod fuit in illo iudicio
invidiosissimum, paucos dies ex subsortitione sedisset? dixit et bis
quidem dixit. in summam enim L.(Lucius) Quinctius
invidiam contionibus eum cotidianis seditiosis et turbulentis adduxerat.
Vno[*]unos ς
iudicio multa est ab eo
petita, sicut ab Iunio, quod non suae decuriae munere neque ex lege sedisset. Paulo
sedatiore tempore est accusatus quam Iunius, sed eadem fere lege et crimine.
quia nulla in iudicio seditio neque vis nec[*]nec ςa: neque bχψ
turba versata est, prima actione
facillime est absolutus. non numero hanc absolutionem; nihilo minus enim
potest, ut illam multam non commiserit, accepisse tamen ob rem iudicandam,
sicut causam pecunia ob rem iudicandam
[*]sicut causam pecunia ob
rem iudicandam supplevi: om. codd. (pecuniam quam
Staienus qui causam nusquam e. l. d. Naugerius)
capta nusquam[*]capta nusquam captanus quam ς: causam nusquam Madvig
Staienus ea quidem[*]ea quidem Kayser: eadem codd.: ea de re Madvig
lege dixit. proprium crimen
illud quaestionis eius non fuit.
Fidiculanius[*]Fidiculanus ς
b
quid fecisse[*]fecisset σχ
dicebatur? accepisse a
Cluentio HS cccc
[*]accepisse... CCCC
om.
ψ1
. cuius erat ordinis?
senatorii. qua lege in eo genere a senatore ratio repeti
solet, de pecuniis repetundis, ea lege accusatus honestissime est absolutus. Acta
est enim causa more maiorum sine vi, sine metu, sine periculo; dicta et exposita et
demonstrata sunt omnia. adducti
[*]adducti bψ2
a (cf. Fin. 1.
14): ad docti σψ1: at ducti χ: addocti unus det.
iudices sunt non modo potuisse honeste ab eo reum condemnari qui non perpetuo
sedisset sed, aliud si[*]aliud si Halm: aliud is (si is
t) codd.: si aliud is Beroaldus
is iudex nihil scisset, nisi quae
praeiudicia de eo facta esse constaret[*]constaret Naugerius (2): constarent codd, (cf. Rosc. Am. 118), audire praeterea nihil
debuisse.
38
tum etiam illi quinque qui imperitorum
hominum rumusculos aucupati tum illum absolverunt iam suam clementiam laudari magno
opere nolebant; a quibus si qui quaereret sedissentne iudices in C.(Gaium) Fabricium, sedisse se dicerent; si interrogarentur num quo crimine is
esset accusatus praeterquam veneni eius quod quaesitum habito diceretur,
negarent; si deinde essent rogati quid iudicassent, condemnasse se dicerent; nemo
enim absolvit. eodem modo quaesitum si esset de Scamandro, certe idem
respondissent; tametsi ille una sententia est absolutus, sed illam unam nemo tum
istorum suam dici vellet.