Pro Cluentio, Orationes Volume I, Cicero, Marcus Tullius, creator; Clark, Albert Curtis, 1859-1937, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
non fuit illud igitur[*]illud
igitur ςa: igitur illud Mμ
iudicium iudici
simile, iudices, non fuit, in quo non modus ullus est adhibitus[*]ullus est
adhibitus αa: est habitus Mμ
, non mos consuetudoque
servata, non causa defensa; vis illa fuit et, ut saepe iam dixi, ruina quaedam atque
tempestas et quidvis potius quam iudicium aut disceptatio aut quaestio.
quod si quis est qui illud iudicium fuisse arbitretur[*]arbitretur
ς: arbitraretur Mbψ
et qui his rebus
iudicatis standum putet, is tamen hanc causam ab illa debet seiungere. ab
illo enim, sive quod in legem non iurasset sive quod ex[*]ex e
a lege subsortitus iudicem[*]iudicem del.
Garatoni
non esset, multa petita esse dicitur; Cluenti autem
ratio cum illis legibus quibus a Iunio multa petita est nulla potest ex
parte[*]ex causa parte ς
esse
coniuncta.
at enim[*]enim ςa: om. Mμ
etiam Bulbus est
condemnatus. adde 'maiestatis,' ut intellegas hoc iudicium cum illo non
esse coniunctum. at est hoc illi crimen obiectum. fateor, sed
etiam legionem esse ab eo sollicitatam in Illyrico C.(Gaii)
Cosconi[*]Coscinii ς
litteris et
multorum testimoniis planum factum est, quod crimen erat proprium illius quaestionis
et quae res lege maiestatis tenebatur. at hoc obfuit ei[*]ei om.
ς
maxime. iam ista divinatio
est; qua si uti licet, vide ne mea coniectura multo sit verior. ego enim
sic arbitror, Bulbum, quod homo nequam, turpis, improbus, multis flagitiis
contaminatus in iudicium sit adductus, idcirco facilius esse damnatum. tu
mihi ex tota causa Bulbi quod tibi commodum est eligis ut id esse secutos iudices
dicas.
36
quapropter hoc Bulbi iudicium non plus huic obesse causae debet quam illa
quae commemorata sunt ab accusatore duo iudicia P.(Publii)
Popili et Ti.(Tiberii) Guttae[*]Ti. a,
Quintil. v. 10. 108: T. Mμ
, qui causam de ambitu dixerunt,
qui[*]dixerunt qui dixerunt, quia Nettleship: dixerunt. Quid? Peterson
accusati sunt ab eis qui erant ipsi ambitus condemnati; quos ego non idcirco esse
arbitror in integrum restitutos quod planum fecerint illos ob rem iudicandam
pecuniam accepisse sed quod iudicibus probarint[*]probarint Mbς
: probaverint ψa, cum[*]cum quod
ς, ed. V
in
eodem genere in quo ipsi offendissent alios reprendissent, se ad praemia legis
venire oportere. quapropter neminem dubitare existimo quin illa damnatio
ambitus nulla ex parte cum causa Cluenti vestroque iudicio coniuncta esse possit.
quid quod Staienus est condemnatus? non dico hoc tempore,
iudices, id quod nescio an dici oporteat, illum maiestatis esse
condemnatum[*]condemnatum ςa: damnatum Mμ
; non recito
testimonia hominum honestissimorum quae in Staienum sunt dicta ab eis qui Mam.
Aemilio[*]Mam. Aemilio Manutius (consul erat A. V. C. 677): M. Aemilio Mμ
a, clarissimo viro, legati et
praefecti et tribuni militares fuerunt; quorum testimoniis planum factum est maxime
eius opera, cum quaestor esset, in exercitu seditionem esse conflatam; ne illa
quidem testimonia recito quae dicta sunt de HS dc
[*]dcMμ
: xxxxαa quae ille, cum accepisset nomine
iudici Safiniani, sicut in[*]in om.
ςa Oppianici iudicio postea,
reticuit[*]reticuit ς
b1ψ2a: retinuit cett.
atque suppressit[*]repressit ς
.
omitto et
haec et alia permulta quae illo[*]in illo coni. Müller
(cf. §99) iudicio in Staienum dicta sunt; hoc
dico, eandem tum fuisse P.(Publio) et L.(Lucio) Cominiis, equitibus Romanis, honestis[*]honestis ς
b2a: honestissimis Mμ
hominibus et
disertis, controversiam cum Staieno quem accusabant quae nunc mihi est[*]est Mμ
: sit ςa cum Attio. Cominii dicebant idem quod ego
dico, Staienum ab Oppianico pecuniam accepisse ut iudicium corrumperet; Staienus
conciliandae gratiae causa se[*]se om.
ςa accepisse dicebat.