Reading Center

multam petivit. qua lege? quod in legem non iurasset^[*]iura essent a (? ς), quae res nemini umquam fraudi fuit, et quod C.(Gaius) Verres, praetor urbanus, homo sanctus et diligens, subsortitionem eius in eo codice non haberet qui tum interlitus proferebatur. his de causis C.(Gaius) Iunius condemnatus est, iudices, levissimis et infirmissimis, quas omnino in iudicium adferri non oportuit. itaque oppressus est non causa sed tempore.

hoc vos Cluentio iudicium putatis obesse oportere? quam ob causam? si ex lege subsortitus non erat Iunius aut si in aliquam^[*]aliquam ςa: om. Mμ legem aliquando non iuraverat, idcirco illius damnatione aliquid de Cluentio iudicabatur? 'non' inquit; 'sed ille idcirco illis^[*]illis Pς a: his Mμ legibus condemnatus est, quod contra aliam^[*]aliam aeliam α s legem commiserat.' qui hoc confitentur, possunt idem^[*]iidem (idem) illud Pς a: illud idem Mbψ illud iudicium fuisse defendere? 'ergo' inquit 'idcirco^[*]inquit idcirco Pς a: idcirco inquit Mμ infestus tum populus Romanus^[*]populus Rom. ςa: PR. Pψ1 : praetor Mb1ς: tr. pl. b2ψ2 fuit C.(Gaio) Iunio^[*]fuit C. Iunio P: Iunio fuit Mμ a, quod illud iudicium corruptum per eum putabatur.' num igitur hoc tempore causa mutata est? num alia res, alia ratio illius iudici, alia natura^[*]natura om. P totius negoti nunc est ac tum fuit? non opinor ex eis rebus quae gestae sunt rem ullam potuisse mutari.

quid ergo est causae quod nunc nostra defensio audiatur tanto silentio, tum^[*]tum (cum s) ςa: tunc Mμ Iunio defendendi sui potestas erepta sit? quia tum in causa nihil erat praeter invidiam, errorem, suspicionem, contiones cotidianas seditiose^[*]seditiones a ac populariter concitatas. accusabat tribunus plebis idem in contionibus, idem ad subsellia; ad iudicium non modo de contione sed etiam cum ipsa contione veniebat. gradus illi Aurelii tum novi quasi pro theatro illi iudicio aedificati videbantur; quos ubi accusator concitatis hominibus complerat, non modo dicendi ab reo sed ne surgendi quidem potestas erat.

nuper apud C.(Gaium) Orchivium^[*]C. Orchivium ςa: Corchium P: C. Orchinium Mμ ab ς Mb1ψ: a b2ς s , conlegam meum, locus ab iudicibus Fausto Sullae de pecuniis residuis^[*]residuis Mμ : repetundis α Ba non est constitutus, non quo^[*]quo Mμ a, Nonius p. 10. 25: quod P, Priscian. (K. ii. 280) illi aut exlegem esse Sullam^[*]esse Sullam arbitrantur Priscian. aut causam pecuniae publicae contemptam atque^[*]atque om. P abiectam putarent^[*]putarunt Nonius , sed quod accusante tribuno plebis condicione aequa disceptari posse^[*]posse Mς : p. ς: posse publice b: posse p. r. ψ1: posse publice non ψ2: publice a non putaverunt^[*]putarunt a. quid conferam? Sullamne cum Iunio, an hunc tribunum plebis cum Quinctio, an vero tempus cum tempore? Sulla maximis opibus, cognatis, adfinibus, necessariis, clientibus plurimis, haec autem apud Iunium parva et infirma et ipsius labore quaesita atque conlecta; hic tribunus plebis modestus, pudens^[*]pudens cod. Graevii: prudens Mμ a, non modo non seditiosus sed etiam seditiosis adversarius, ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus; tempus hoc tranquillum atque placatum^[*]placatum ςa: pacatum PMμ , illud omnibus invidiae tempestatibus concitatum. quae cum ita essent, in Fausto tamen illi iudices^[*]illi iudices om. ς statuerunt iniqua condicione reum causam dicere, cum adversario eius ad ius accusationis summa vis potestatis accederet.

quam quidem rationem vos, iudices, diligenter pro vestra sapientia et humanitate^[*]et humanitate om. ς ba cogitare et penitus perspicere debetis, quid mali, quantum periculi uni cuique nostrum^[*]vestrum ς b1a inferre possit vis tribunicia, conflata praesertim invidia et contionibus seditiose concitatis. optimis hercule temporibus, tum cum homines se non iactatione populari sed dignitate atque innocentia tuebantur, tamen nec P.(Publius) Popilius^[*]P. Sylvius: L. ςa: C. Mbψ : Sex. ς neque^[*]neque ςa: nec Mμ Q.(Quintus) Metellus, clarissimi viri atque amplissimi^[*]viri atque ampliss. ςa: atque ampliss. viri Mμ , vim tribuniciam sustinere potuerunt, nedum his temporibus, his moribus, his magistratibus sine vestra sapientia ac sine iudiciorum remediis salvi esse possimus.