Reading Center

verum alia causa tum Staieni fuit^[*]fuit om. ςa, alia nunc, Atti, tua est. ille cum re premeretur, quodcumque diceret, honestius diceret quam si quod erat factum fateretur; te vero illud idem quod tum explosum et eiectum est nunc rettulisse^[*]retulisse (rei tul- M) Mb1ς: re intulisse ψ: detulisse b2a demiror. qui enim poterat tum in gratiam redire cum Oppianico Cluentius, qui cum matre? haerebat ^[*]matre habebat simultates αa in tabulis publicis reus et accusator; condemnati erant Fabricii; nec elabi alio accusatore poterat Albius nec sine ignominia calumniae relinquere accusationem Cluentius^[*]Cluentius poterat b2σψ2a vero scripsi: ut Mμ : iis b2ψa: is Baiter .

an vero praevaricaretur? nam^[*]nam b1, Pantagathus: iam Mb2σψa id quoque ad corrumpendum iudicium pertinet. sed quid^[*]quod ςa opus erat ad eam rem iudice sequestre? et omnino quam ob rem tota ista res per Staienum potius, hominem ab utroque alienissimum, sordidissimum, turpissimum, quam per bonum aliquem virum ageretur et amicum necessariumque communem? sed quid ego haec pluribus quasi de re obscura disputo^[*]disputo αa, cum ipsa pecunia quae Staieno data est numero ac summa sua non modo quanta fuerit sed etiam ad quam rem fuerit ostendat? Sedecim dico iudices ut Oppianicus absolveretur corrumpendos fuisse; ad Staienum dcxl ^[*]dcxlς: sexcenta et (om. et ςa) quadraginta cett. milia nummum^[*]nummum om. a esse delata. si, ut tu dicis, gratiae conciliandae causa, quadraginta istorum accessio milium quid valet? si, ut nos dicimus, ut quadragena milia nummum sedecim iudicibus darentur, non Archimedes melius potuit discribere^[*]discribere Kayser: describere Mμ a.

at enim iudicia facta permulta sunt a Cluentio iudicium esse corruptum. immo vero ante hoc tempus omnino ista ipsa res suo nomine in iudicium numquam est vocata. ita multum agitata, ita diu iactata ista res^[*]ista res del. Garatoni est ut hodierno die primum causa illa defensa sit, hodierno die primum veritas vocem contra invidiam his iudicibus freta miserit. verum tamen ista multa^[*]ista multa ς ba: multa ista Mμψ iudicia quae sunt? ego enim me ad omnia confirmavi et sic paravi ut docerem quae facta postea iudicia de illo iudicio dicerentur, partim ruinae similiora aut^[*]aut partim autem b2ψ2a (? ς) tempestati quam iudicio et disceptationi fuisse^[*]similis fuisse ς s1, partim nihil contra habitum valere, partim etiam pro hoc esse, partim esse eius modi ut neque appellata umquam iudicia sint neque existimata.

hic ego magis ut consuetudinem servem quam quod vos non vestra hoc sponte faciatis, petam a vobis ut me, dum de his singulis disputo, iudices^[*]iudices Garatoni: iudiciis Mμ a, attente audiatis. condemnatus est C.(Gaius) Iunius qui ei quaestioni praefuerat; adde etiam illud, si placet: tum est condemnatus cum esset iudex quaestionis. non modo causae sed ne legi quidem quicquam per tribunum plebis laxamenti datum est. quo tempore illum a quaestione ad nullum aliud rei publicae munus abduci licebat, eo tempore ad quaestionem ipse abreptus est. at quam quaestionem^[*]ad quam quaestionem abreptus est ς s ? voltus enim vestri, iudices, me invitant ut quae reticenda putaram^[*]putaram Manutius: putarem Mμ a libeat^[*]libeat Mμ : iubeant b2ψ2a (? ς) iam libere dicere.

quid? illa tandem quaestio aut disceptatio aut iudicium fuit? putabo fuisse. dicat qui volt hodie de illo populo concitato, cui tum populo^[*]tum populo ςa: tum Mμ mos gestus est, qua de re Iunius causam dixerit; quemcumque rogaveris^[*]rogaveris αa: rogaris Mμ , hoc respondebit, quod pecuniam acceperit, quod innocentem circumvenerit. est haec opinio. at, si ita esset, hac lege accusatum fuisse^[*]fuisse Mψ : esse b ς: om. a oportuit qua accusatur habitus. at ipse ea lege quaerebat. paucos dies exspectasset^[*]respectasset ς Quinctius. at neque privatus accusare nec sedata iam^[*]iam om. ςa invidia volebat. videtis igitur non in causa sed in tempore ac potestate spem omnem accusatoris fuisse.