Reading Center

neque iniuria. facite ^[*]facite Mμ : fecit αBa enim ut non solum mores et adrogantiam eius^[*]et arrog. eius ςa: eius et (om. et bψ ) arrog. Mμ sed etiam voltum atque amictum atque etiam^[*]etiam αa: om. Mμ illam usque ad talos demissam purpuram recordemini. is, quasi non esset ullo modo ferendum se ex iudicio discessisse victum, rem ab^[*]ab Mψ : a bς a subselliis ad^[*]ad αa: in Mμ rostra detulit. et iam^[*]et iam Mμ : etiam αa querimur saepe hominibus novis non satis magnos in hac civitate esse fructus? nego usquam umquam fuisse maiores; ubi si quis ignobili loco natus ita^[*]ita sit ita ςBa vivit ut nobilitatis dignitatem virtute tueri posse videatur, usque eo pervenit quoad eum industria cum innocentia prosecuta est.

si quis autem hoc uno nititur quod sit ignobilis, procedit saepe longius quam si idem ille esset cum isdem suis vitiis^[*]vitiis civis a nobilissimus. Vt Quinctius — nihil enim dicam de ceteris — si fuisset homo nobilis, quis eum cum illa superbia atque intolerantia ferre potuisset? quod eo loco fuit, ita tulerunt ut, si quid haberet a natura^[*]a Naugerius: in codd. boni, prodesse ei putarent oportere, superbiam autem atque adrogantiam eius deridendam magis arbitrarentur propter humilitatem hominis quam pertimescendam. sed ut illuc revertar, quo tempore Fidiculanius est absolutus^[*]absolutus est s , tu qui iudicia^[*]iudicia ςa: ea iudicia Mμ facta commemoras quid^[*]quid ς (?) a: quaero, quid Mμ tum esse existimas iudicatum? certe gratiis iudicasse.

at condemnarat, at causam totam non audierat, at in contionibus omnibus^[*]omnibus om. s a L.(Lucio) Quinctio, tribuno plebis^[*]trib. pl. ςs: om. cett. , vehementer erat et saepe vexatus. illa igitur omnia^[*]omniafort. crimina Quinctiana iniqua, falsa, turbulenta, popularia, seditiosa iudices ^[*]iudices supplevi: om. codd. (cf. Rab. perd. 7, Pis. 94) iudicaverunt^[*]iudicaverunt (-arunt B) ςBa: iudicia fuerunt Mμ (cf. Zielinski p. 137). esto, potuit esse innocens Falcula. iam ergo aliquis^[*]aliqui a Oppianicum gratiis condemnavit, iam non eos Iunius subsortitus est qui pecunia accepta condemnarent, iam potest^[*]potest scripsi: putarer ς (cum v. l. potuerunt): potuit Mμ : putaretur b2ψ2 a (Fuitne põt in archetypo? cf. §94). Cf. Quintil. vii. 1. 50 iam multum acti est. Potest aliquis non adfuisse et heres esse. aliquis^[*]aliqui Mς a ab initio non sedisse et tamen Oppianicum gratiis condemnasse^[*]condemnasset σψ2a. verum, si innocens Falcula, quaero quis sit^[*]quis sit b2: qui sit ς (?) ψ2a: quis Mς nocens; si hic gratiis condemnavit, quis accepit? nego rem esse ullam cuiquam^[*]cuiquam Madvig: in quemquam Mμ a illorum obiectam quae Fidiculanio non obiecta^[*]non obiecta ςa: obiecta non cett. sit, aliquid^[*]aliquid Mμ a: nego aliquid Angelius: aut quicquam Madvig fuisse in Fidiculani causa quod idem non esset in ceterorum.

aut hoc iudicium reprehendas tu cuius accusatio rebus iudicatis nitebatur^[*]nitebatur ςa: niti videbatur Mμ necesse est aut, si hoc verum esse concedis, Oppianicum gratiis condemnatum esse fateare. quamquam satis magno argumento esse debet quod ex tam multis iudicibus absoluto Falcula nemo reus factus est. quid enim mihi damnatos ambitus conligitis alia lege, certis criminibus, plurimis testibus? cum primum illi ipsi debuerint potius accusari de pecuniis repetundis quam ambitus. nam si in ambitus iudiciis hoc eis^[*]iis ba: his Mσψ obfuit, cum alia lege causam dicerent, certe, si propria lege huius peccati adducti essent, multo plus obfuisset.

deinde, si tanta vis fuit istius criminis ut, qua quisque lege ex illis iudicibus reus factus esset, tamen hac plaga periret, cur in tanta multitudine accusatorum, tantis praemiis, ceteri rei facti non sunt? hic profertur id quod iudicium appellari non oportet, P.(Publio) Septimio Scaevolae litem eo nomine esse aestimatam. cuius rei quae consuetudo sit, quoniam apud homines peritissimos dico, pluribus verbis docere non debeo. numquam enim ea diligentia quae solet adhiberi in ceteris iudiciis, eadem reo damnato adhibita est.