Reading Center

in litibus aestimandis fere iudices aut, quod sibi eum quem semel condemnarunt inimicum putant esse, si qua^[*]si qua ςs: si quae cett. in eum lis capitis inlata est, non^[*]non non inviti Mommsen admittunt aut, quod se perfunctos iam esse arbitrantur cum^[*]cum quod ς de reo iudicarunt, neglegentius attendunt cetera. itaque et maiestatis absoluti sunt permulti quibus damnatis de pecuniis repetundis lites maiestatis^[*]maiestatis αa: om. Mμ essent aestimatae, et hoc cotidie fieri videmus ut reo damnato de pecuniis repetundis, ad quos pervenisse pecunias in litibus aestimandis statutum sit, eos idem^[*]eos idem Baiter: eosdem ςa: eos illi Mμ iudices absolvant; quod cum fit, non iudicia rescinduntur sed hoc statuitur, aestimationem litium non esse iudicium^[*]iudicium om. ς a. Scaevola condemnatus est aliis criminibus frequentissimis Apuliae testibus. omni contentione pugnatum est uti^[*]uti ςa: ut Mμ lis haec capitis aestimaretur. quae res si rei iudicatae pondus habuisset, ille postea vel isdem^[*]ab isdem Madvig vel aliis inimicis reus hac lege ipsa factus esset.

sequitur id quod illi iudicium appellant, maiores autem nostri numquam neque iudicium nominarunt neque proinde ut rem iudicatam observarunt, animadversio atque auctoritas censoria^[*]animadversio atque auctoritas censoria Manutius: animadversionem atque auctoritatem censoriam Mμ a. qua de re ante quam dicere incipio, perpauca mihi de meo officio verba facienda^[*]faciunda a sunt, ut a me cum huiusce periculi tum^[*]periculi tum periculo a ceterorum quoque officiorum et amicitiarum ratio conservata esse videatur. nam mihi cum viris fortibus qui censores proxime fuerunt ambobus est amicitia; cum altero vero, sicuti^[*]sicuti ςa: sicuti et Mμ plerique vestrum^[*]vestri a sciunt, magnus usus et summa utriusque officiis^[*]officiis Manutius: officii Mμ a constituta necessitudo^[*]necessitudo Mμ : consuetudo αa: censuit B est^[*]est om. a.

qua re quicquid de subscriptionibus eorum mihi dicendum erit, eo dicam animo ut omnem orationem^[*]orationem Angelius: rationem Mμ a meam non de illorum facto sed de ratione censoria habitam existimari velim; a Lentulo autem, familiari meo, qui a me pro eximia sua virtute summisque honoribus quos a populo Romano adeptus est honoris causa nominatur, facile hoc, iudices, impetrabo ut, quam ipse adhibere consuevit in amicorum periculis cum^[*]cum ςa: om. Mμ fidem et diligentiam tum^[*]tum eam ς vim animi libertatemque dicendi, ex^[*]ex ςa: in Mμ hac mihi concedat ut tantum mihi sumam quantum sine huius periculo praeterire non possim^[*]possim ςa: possum Mμ . A me tamen, ut aequum est, omnia caute pedetemptimque dicentur ut neque fides huius^[*]huius Mμ : eius ςa defensionis relicta neque cuiusquam aut dignitas laesa aut amicitia violata esse videatur.

video igitur, iudices, animadvertisse censores in iudices quosdam illius consili Iuniani, cum istam ipsam causam subscriberent. hic illud primum^[*]illud primum ςa: primum illud Mμ commune proponam, numquam animadversionibus censoriis hanc civitatem ita contentam ut rebus iudicatis fuisse. neque in re nota consumam tempus; exempli causa^[*]exempli causa ψ2a (? ς) ponam illud unum^[*]unum illud s , C.(Gaium) Getam, cum a L.(Lucio) Metello et Cn.(Gnaeo) Domitio censoribus ex senatu eiectus esset, censorem esse ipsum postea^[*]esse ipsum postea ςa: ipsum postea esse Mμ factum et, cuius mores erant a censoribus^[*]erant a censoribus ςa: a censoribus erant Mμ reprehensi, hunc postea et populi Romani et eorum qui in ipsum animadverterant moribus praefuisse. quod si illud iudicium putaretur, ut ceteri turpi iudicio damnati in perpetuum omni honore ac dignitate privantur, sic hominibus ignominia notatis neque ad honorem aditus neque in curiam reditus esset.

nunc si quem Cn.(Gnaei) Lentuli aut L.(Lucii) Gelli libertus^[*]libertum ςs1 furti condemnarit, is omnibus ornamentis amissis numquam ullam honestatis suae partem reciperabit; quos autem ipse^[*]ipse ille ς L.(Lucius) Gellius et Cn.(Gnaeus) Lentulus, duo censores, clarissimi viri sapientissimique homines, furti et captarum pecuniarum nomine notaverunt, ei^[*]ei om. μ non modo in senatum redierunt sed etiam illarum^[*]illarum om. Mς ipsarum rerum iudiciis absoluti sunt. neminem voluerunt maiores nostri non modo de existimatione cuiusquam sed ne pecuniaria quidem de re minima esse iudicem, nisi qui inter adversarios convenisset. quapropter in omnibus legibus quibus exceptum est de quibus causis aut magistratum capere non liceat aut iudicem legi aut alterum accusare, haec ignominiae causa praetermissa est^[*]causa est praetermissa Zielinski p. 200. timoris enim causam^[*]causam om. a, non vitae poenam in illa potestate esse voluerunt. itaque non solum illud ostendam quod iam videtis,