Pro Cluentio, Orationes Volume I, Cicero, Marcus Tullius, creator; Clark, Albert Curtis, 1859-1937, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
quam ob rem a vobis, iudices, ante quam de ipsa causa dicere incipio, haec postulo, primum id quod aequissimum est ut ne quid huc[*]huc Mσψ : huic ς b ψ2a praeiudicati[*]praeiudicii B adferatis — etenim non modo auctoritatem sed etiam nomen iudicum amittemus, nisi hic ex ipsis causis iudicabimus, si[*]si b2ψ2 a: ac si Mμ ad causas iudicia iam facta domo deferemus; — deinde[*]referemus ςa si quam opinionem iam vestris mentibus comprehendistis, si eam ratio convellet, si oratio[*]oratio αa: ratio Mμ labefactabit, si denique veritas extorquebit, ne repugnetis eamque animis vestris aut libentibus aut aequis remittatis; tum autem cum ego una quaque de re dicam et diluam, ne ipsi quae contraria sint[*]sint Pςs: sunt (om. t) cett. taciti cogitationi vestrae subiciatis sed ad[*]sed ad sed ςa extremum exspectetis meque[*]meque P, Grillius (Rhet. M. p. 599): me ςa: et me Mμ meum dicendi ordinem servare patiamini; cum peroraro, tum[*]peroraro tum Pb2ψ2s: perorabo tum ς: per... tum t: peroraro M: peroratum fuerit (erit ψ) b1ψ1 : peroratum ς si quid erit praeteritum animo[*]animo a me mg. Ascens. (3) requiratis.
3
ego me, iudices, ad eam causam accedere quae iam per annos octo continuos ex contraria parte audiatur atque ipsa opinione[*]opinionibus ς t hominum tacita prope convicta atque damnata sit facile intellego; sed si qui[*]si qui P ςa: si quis Mμ mihi deus vestram ad me audiendum benivolentiam conciliarit, efficiam profecto ut intellegatis nihil esse homini tam timendum quam invidiam, nihil innocenti suscepta invidia tam optandum quam aequum iudicium, quod in hoc uno denique falsae infamiae finis aliqui[*]aliqui ς Mt: aliquis μ s atque exitus reperiatur. quam ob rem magna me spes tenet, si quae[*]quae ςa: ea quae Mμ sunt in causa explicare atque omnia dicendo consequi potuero, hunc locum consessumque vestrum, quem illi horribilem A.(Aulo) Cluentio ac formidolosum fore putaverunt, eum tandem[*]tandem tantundem ς B eius fortunae miserae multumque iactatae portum ac perfugium futurum.
tametsi permulta sunt quae mihi, ante quam de causa dico, de communibus invidiae periculis dicenda esse videantur, tamen ne diutius oratione mea suspensa exspectatio vestra teneatur adgrediar ad crimen cum illa deprecatione, iudices, qua mihi saepius utendum esse intellego, sic ut me audiatis, quasi hoc tempore haec causa primum dicatur, sicuti dicitur[*]sicuti dicatur ςa, non quasi saepe iam dicta et numquam probata sit. hodierno enim die primum veteris istius[*]ipsius ςa criminis diluendi potestas est data, ante hoc tempus error in hac causa atque invidia versata est. quam ob rem, dum multorum annorum accusationi breviter dilucideque respondeo, quaeso ut me, iudices, sicut[*]sicut ςa: sicuti M μ facere instituistis, benigne attenteque audiatis.
4
corrupisse dicitur A.(Aulus) Cluentius iudicium pecunia, quo inimicum[*]inimicum ςa: inimicum suum Mμ innocentem, Statium Albium[*]Abbium ς , condemnaret. ostendam, iudices, primum, quoniam caput illius[*]illius caput ςa atrocitatis atque invidiae fuit innocentem pecunia circumventum, neminem umquam maioribus criminibus gravioribus testibus esse in iudicium vocatum; deinde ea de eo praeiudicia esse facta ab ipsis iudicibus a quibus condemnatus est ut non modo ab isdem sed ne ab aliis quidem ullis absolvi ullo modo posset. cum haec docuero, tum illud ostendam quod maxime requiri intellego iudicium illud pecunia esse temptatum non a Cluentio sed contra Cluentium, faciamque ut intellegatis in tota illa causa quid res ipsa tulerit, quid error adfinxerit, quid invidia conflarit.
primum igitur illud est ex quo intellegi possit debuisse Cluentium magno opere causae confidere, quod certissimis criminibus et testibus fretus ad accusandum descenderit[*]descendit coni. Müller . hoc loco faciendum mihi, iudices, est ut vobis breviter illa quibus Albius[*]Albius Mσψ : Abbius ς: Albinus bs est condemnatus crimina exponam. abs te peto, Oppianice, ut me invitum de patris tui causa dicere existimes adductum fide atque officio defensionis. etenim tibi si in praesentia[*]praesentia ςa: praesentia satis facere Mμ non potuero, tamen multae mihi ad satis faciendum reliquo tempore facultates dabuntur; Cluentio nisi[*]nisi ni a nunc satis fecero, postea mihi satis faciendi potestas non erit. simul et illud quis est qui dubitare debeat contra damnatum et mortuum pro incolumi et pro[*]et pro Mb2ψ a: et b1ς vivo dicere? cum illi in quem dicitur damnatio omne ignominiae periculum iam abstulerit, mors vero etiam doloris; hic[*]hic αa: huic Mμ autem pro quo dicimus[*]dicimus ςa: dicitur Mμ nihil possit offensionis accipere[*]accipere αa: accedere Mμ sine acerbissimo animi sensu ac molestia[*]molestia αa: dolore Mμ et sine summo dedecore vitae et turpitudine[*]et turp. ςa: ac turp. Mμ .