De lege agraria contra Rullum, Orationes Volume IV, Cicero, Marcus Tullius, creator; Clark, Albert Curtis, 1859-1937, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
videte quid
intersit inter Cn. Domitium, tribunum plebis, hominem nobilissimum, et P. Rullum
qui temptavit, ut opinor, patientiam vestram, cum se nobilem esse diceret.
Domitius, quod per caerimonias populi fieri non poterat, ratione adsecutus est,
ut id, quoad posset, quoad fas esset, quoad liceret, populi ad partis daret;
hic, quod populi semper proprium fuit, quod nemo imminuit, nemo mutavit quin ei
qui populo agros essent adsignaturi ante acciperent a populo beneficium quam
darent, id totum eripere vobis atque e manibus extorquere conatus est.
ille, quod dari populo nullo modo poterat, tamen quodam modo
dedit; hic, quod adimi nullo pacto potest, tamen quadam ratione eripere conatur.
8
quaeret quispiam in tanta iniuria tantaque impudentia quid spectarit.
non defuit consilium; fides erga plebem Romanam, Quirites,
aequitas in vos libertatemque vestram vehementer defuit. iubet enim
comitia xviris habere creandis eum qui legem tulerit. hoc
dicam planius: iubet Rullus, homo non cupidus neque appetens, habere
comitia Rullum. nondum reprehendo; video fecisse alios; illud quod
nemo fecit, de minore parte populi, quo pertineat videte. habebit
comitia, volet eos renuntiare quibus regia potestas hac lege quaeritur; universo
populo neque ipse committit neque illi horum consiliorum auctores committi recte
putant posse.