In Catilinam, M. Tullius Cicero. M. Tulli
Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus
Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo
Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca
Oxoniensis.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
quartum genus est sane varium et mixtum et turbulentum; qui
iam pridem premuntur, qui numquam emergunt, qui partim inertia, partim
male gerendo negotio, partim etiam sumptibus in vetere aere alieno
vacillant, qui vadimoniis, iudiciis, proscriptione[*]proscriptione
α
h: proscriptionibus αβγ defetigati A1tux1:
defaet. a: defat. CA2 cett.
bonorum defetigati permulti et ex urbe et ex agris se in illa
castra conferre dicuntur. hosce ego non tam milites acris
quam infitiatores lentos esse arbitror. qui homines
quam
[*]quam Halm: om.
codd.
primum, si stare non possunt, conruant, sed ita ut non modo
civitas sed ne vicini quidem proximi sentiant. nam illud non
intellego quam ob rem, si vivere honeste non possunt, perire turpiter
velint, aut cur minore dolore perituros se cum multis quam si soli
pereant[*]pereunt ah
arbitrentur.
Quintum genus est
parricidarum, sicariorum, denique omnium facinerosorum. quos
ego a Catilina non revoco; nam neque ab eo divelli[*]divelli ab eo
αβγ
possunt et pereant sane in latrocinio, quoniam sunt ita multi ut
eos carcer capere non possit. postremum autem genus est non
solum numero verum etiam genere ipso atque vita quod proprium Catilinae
est, de eius dilectu, immo vero de complexu eius ac sinu; quos pexo
capillo, nitidos, aut imberbis aut bene barbatos videtis, manicatis et
talaribus tunicis, velis amictos, non togis; quorum omnis industria vitae[*]vitae vita α
h
et vigilandi labor in antelucanis cenis expromitur.