In Catilinam, M. Tullius Cicero. M. Tulli
Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus
Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo
Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca
Oxoniensis.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
O fortunatam rem publicam, si quidem hanc sentinam
urbis[*]urbis α
h: huius urbis l
αγ: urbis huius bs
eiecerit! uno me hercule Catilina exhausto
levata[*]levata α
h: relevata αβγ
mihi et recreata res publica videtur. quid enim mali
aut sceleris fingi aut cogitari potest quod non ille conceperit? quis
tota Italia veneficus, quis gladiator, quis latro, quis sicarius, quis
parricida, quis testamentorum subiector, quis circumscriptor, quis
ganeo, quis nepos, quis adulter, quae mulier infamis, quis corruptor
iuventutis, quis corruptus, quis perditus inveniri potest qui se cum
Catilina non familiarissime vixisse fateatur? quae caedes per hosce
annos sine illo facta est, quod nefarium stuprum non per illum?
iam vero quae tanta umquam in ullo[*]ullo αh: ullo homine αβγ
iuventutis inlecebra fuit quanta in illo? qui alios ipse amabat
turpissime, aliorum amori flagitiosissime serviebat, aliis fructum
libidinum, aliis mortem parentum non modo impellendo verum etiam
adiuvando pollicebatur. nunc vero quam subito non solum ex
urbe verum etiam ex agris ingentem numerum perditorum hominum
conlegerat! nemo non modo Romae sed ne ullo quidem[*]ne
ullo quidem unus cod. Halmii et cod. S.
Marci 255: ne ullo (nullo unus
det.) cett.
in angulo totius Italiae oppressus aere alieno fuit quem non ad
hoc incredibile sceleris foedus asciverit.