In Catilinam, M. Tullius Cicero. M. Tulli
Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus
Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo
Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca
Oxoniensis.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
atque etiam supplicatio dis immortalibus pro singulari eorum
merito meo nomine decreta est, quod mihi primum post hanc urbem conditam
togato contigit, et his decreta verbis est[*]est, Quirites, quod tx
: ‘quod urbem incendiis, caede civis, Italiam bello liberassem.’
quae supplicatio si cum ceteris
supplicationibus[*]supplicationibus mei:
del. Halm
conferatur, hoc interest, quod ceterae bene gesta[*]gestae
(-e a) Val1, haec una conservata re
publica[*]rei p. C
constituta est. atque illud quod faciendum primum
fuit factum atque transactum est. nam
Lentulus, quamquam patefactis[*]patefacta a: patefacta re
coni. Halm
indiciis, confessionibus[*]et confessionibus hαγ
suis, iudicio senatus non modo praetoris ius verum etiam civis
amiserat, tamen magistratu se abdicavit, ut quae religio Mario, clarissimo viro, non fuerat quo minus
[*]C. tux: om. cett.
Glauciam de quo nihil nominatim erat decretum praetorem
occideret, ea nos religione in privato Lentulo puniendo liberaremur.
7
nunc quoniam, Quirites, consceleratissimi periculosissimique
belli nefarios duces captos iam et comprehensos tenetis, existimare
debetis omnis Catilinae copias, omnis spes atque opes his depulsis urbis
periculis concidisse. quem quidem ego cum ex urbe pellebam,
hoc providebam animo, Quirites, remoto Catilina non mihi esse Lentuli somnum[*]somnum b1: somnium
cett.
nec
[*]L. αγ: C. cett.
Cassi adipes[*]adipes αγ:
alipes CAmg: aupes V: om. A1hαβ
(in lac. A) nec Cethegi furiosam temeritatem pertimescendam. ille
erat unus timendus ex istis omnibus, sed tam diu dum urbis moenibus
continebatur. omnia norat, omnium aditus tenebat; appellare,
temptare, sollicitare poterat, audebat. erat ei[*]ei et α
ls: om. b
consilium ad facinus aptum, consilio autem neque lingua neque
manus[*]neque manus neque lingua ah (contra Schol.) deerat. iam
ad certas res conficiendas certos homines delectos ac descriptos
habebat. neque vero, cum aliquid mandarat, confectum putabat:
nihil erat quod non ipse obiret, occurreret, vigilaret, laboraret;
frigus, sitim, famem ferre poterat.