De Inventione, Rhetorici libri duo qui vocantur de inventione. Cicero, Marcus Tullius, creator; Stroebel, Eduard, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
si modo quandam
in commune mediocrem intellegentiam conferent; non
facile autem, quod et infinitum est tot de rebus utram-
que in partem singillatim de una quaque explicare et
alias aliter haec in utramque partem causae solent
convenire. quare considerare haec, quae exposuimus,
oportebit. facilius autem ad inventionem animus in-
cidet, si gesti negotii et suam et adversarii narrationem
saepe et diligenter pertractabit et, quod quaeque pars
suspicionis habebit, eliciens considerabit, quare, quo
consilio, qua spe perficiundi quicque factum sit; hoc
cur modo potius quam illo; cur ab hoc potius quam
ab illo; cur nullo adiutore aut cur hoc; cur nemo sit
conscius aut cur sit aut cur hic sit; cur hoc ante fac-
tum sit; cur hoc ante factum non sit; cur hoc in ipso
negotio, cur hoc post negotium, an factum de industria
an rem ipsam consecutum sit; constetne oratio aut
cum re aut ipsa secum; hoc huiusne rei sit signum an
illius, an et huius et illius et utrius potius; quid fac-
tum sit, quod non oportuerit, aut non factum, quod
oportuerit.
cum animus hac intentione omnes totius
negotii partes considerabit, tum illi ipsi in medium
coacervati loci procedent, de quibus ante dictum est;
et tum ex singulis, tum ex coniunctis argumenta certa
nascentur, quorum argumentorum pars probabili, pars
necessario in genere versabitur. accedunt autem saepe
ad coniecturam quaestiones, testimonia, rumores, quae
contra omnia uterque simili via praeceptorum torquere
ad suae causae commodum debebit. nam et ex quae-
stione suspiciones et ex testimonio et ex rumore aliquo
pari ratione ut ex causa et ex persona et ex facto duci
oportebit.