Brutus, Rhetorica Tomus II. Cicero, Marcus Tullius, creator; Wilkins, Augustus S. (Augustus Samuel), d. 1905, editor
exstitit igitur iam senibus illis quos paulo ante diximus Isocrates, cuius domus cunctae Graeciae quasi ludus quidam patuit atque officina dicendi; magnus orator et perfectus magister[*]et perfectus magister secl. Bake (cf Rufin. p. 89 Or.), quamquam forensi luce caruit intraque parietes aluit eam gloriam quam nemo meo quidem[*]quidem meo BHM: quidem om. Rufin. iudicio est postea consecutus. Is et ipse scri- psit multa praeclare et docuit alios; et cum cetera melius quam superiores tum primus intellexit etiam in soluta oratione, dum versum effugeres, modum tamen et numerum quendam oportere servari.
ante hunc enim verborum quasi structura et quaedam ad numerum conclusio nulla erat aut, si quando erat, non apparebat earn dedita opera esse quaesitam—quae forsitan laus sit, verum tamen natura magis tum casuque, non umquam[*]non unquam Peter: nonnunquam aut L: nonnumquam haud Rufin.: natura magistra casuque, non unquam Baehrens [*]quam add. vulg.: om. L et Rufin. aut ratione aliqua aut ulla[*]ulla adddit Fleckeisen ex Rufino observatione fiebat.
ipsa enim natura circumscriptione quadam verborum[*]verborum secl. Schütz comprehendit concluditque sententiam, quae cum aptis constricta[*]constricta FO: circumscripta codd.: structa Bake verbis est, cadit etiam plerumque numerose. Nam et aures ipsae quid plenum, quid inane sit iudicant et spiritu quasi necessitate aliqua verborum com- prehensio terminatur; in quo non modo defici sed etiam laborare turpe est.
9
tum fuit Lysias ipse quidem in causis forensibus non versatus[*]versatus O2 vetus , sed egregie subtilis scriptor atque elegans, quem iam prope audeas oratorem perfectum dicere. Nam plane quidem perfectum et quoi[*]cui vulg.: quo FO: cui quo G1: in quo codd. nihil admodum desit
p.1011
Demosthenem facile dixeris. Nihil acute inveniri potuit in eis[*]his B1H causis quas scripsit, nihil, ut ita dicam, subdole, nihil versute, quod ille non viderit; nihil subtiliter dici[*]dicit maluit Eberhard , nihil presse, nihil enucleate, quo fieri possit aliquid limatius; nihil contra grande, nihil incitatum, nihil ornatum vel ver- borum gravitate vel sententiarum, quo quicquam esset[*]esset L et Charisius: exstet Stangl elatius.
huic Hyperides proximus et Aeschines fuit et Lycurgus et Dinarchus et is, cuius nulla exstant scripta, Demades aliique plures. Haec enim aetas effudit hanc copiam; et, ut opinio mea fert, sucus ille et sanguis incor- ruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit, in qua[*]in quo maluit Reiz naturalis inesset, non fucatus nitor.