Reading Center

nec vero miseratione solum mens iudicum permovenda est —qua nos ita dolenter uti solemus ut puerum infantem in manibus perorantes tenuerimus, ut alia in causa excitato reo nobili, sublato etiam filio parvo, plangore et lamentatione complerimus^[*]complerimus vulg.: compleremus AL forum—, sed est faciendum etiam ut irascatur iudex mitigetur, invideat faveat, contemnat admiretur, oderit diligat, cupiat fastidiat^[*]fastidiat Stangl (Philol. xlv. 193): taedeat A: satietate afficiatur L: abhorreat Stegmann , speret metuat, laetetur doleat; qua in varietate duriorum accusatio suppeditabit exempla, mitiorum defensiones meae.

nullo enim modo animus audientis aut incitari aut leniri potest, qui modus a me non temptatus sit,—dicerem perfectum, si ita iudi- carem, nec in veritate crimen arrogantiae extimescerem^[*]pertimescerem A ; sed, ut supra dixi, nulla me ingeni sed magna vis animi inflammat, ut me ipse non teneam; nec umquam is qui audiret incenderetur, nisi ardens ad eum perveniret^[*]audiet incendetur ... perveniet Bake oratio. Vterer exemplis domesticis, nisi ea legisses, uterer alienis vel Latinis, si ulla reperirem, vel Graecis, si deceret. Sed Crassi perpauca sunt nec ea iudiciorum, nihil Antoni, nihil Cottae, nihil Sulpici; dicebat melius quam scripsit Hortensius.

verum haec vis, quam quaerimus, quanta sit suspicemur^[*]suspicamur A , quoniam exemplum non habemus, aut si exempla sequimur, a Demosthene sumamus et quidem perpetuae dictionis ex eo loco unde in Ctesiphontis iudicio de suis factis, consiliis, meritis in rem publicam adgressus est dicere. Ea profecto oratio in eam formam quae est insita in mentibus nostris includi sic potest, ut maior eloquentia ne requiratur^[*]non requiratur L quidem.

sed iam forma ipsa^[*]ipsa om. A restat et χαρακτὴρ ille qui dicitur; qui qualis esse debeat ex his^[*]his A: ipsis L: iis ipsis Lambinus quae supra dicta sunt intellegi potest. Nam et singulorum verborum et conlocatorum lumina attigimus; quibus sic abundabit, ut verbum ex ore nullum nisi aut elegans aut grave exeat, ex omnique genere frequentissimae translationes erunt, quod eae propter similitudinem transferunt animos et referunt ac movent huc et illuc, qui motus cogitationis celeriter agitatus per se ipse delectat. Et reliqua ex conlocatione verborum quae sumuntur quasi lumina magnum adferunt ornatum orationi; sunt enim similia illis quae in amplo ornatu scaenae aut fori appellantur insignia, non quia^[*]quia A et Quintil. ix. 1, 37: quod L sola ornent, sed quod excellant.

eadem ratio est horum quae sunt orationis lumina et quodam modo insignia: cum aut duplicantur iteranturque verba aut leviter^[*]leviter Ernesti (cf. Gesner ad Quintil. ix. 1, 38): breviter AL Quintil.: bis breviter Pluygers commutata ponuntur, aut ab eodem verbo ducitur saepius oratio aut in idem conicitur^[*]conicitur AL: committitur Quint. cod. M: concluditur Pluygers aut utrumque, aut adiungitur idem iteratum aut idem ad extremum refertur aut continenter unum verbum non in eadem^[*]in eadem AL: eadem Quintil. sententia ponitur; aut cum similiter vel cadunt verba vel desinunt; aut cum sunt^[*]cum sunt A: multis modis L Quintil.: cum cumulantur Jahn: cum cumulatis Mommsen contrariis relata contraria; aut cum gradatim sursum versus reditur^[*]reditur AL: itur et reditur Kayser: itur Sandys: retroque dicitur Vo'lbehr ; aut cum demptis coniunctionibus dissolute plura dicuntur; aut cum aliquid praetereuntes cur id faciamus ostendimus; aut cum corrigimus nosmet ipsos quasi reprehendentes; aut si est aliqua exclamatio^[*]exclamatio A Quint.: explanatio L vel admirationis vel questionis^[*]conquestionis cum codd. dett. maluit Lambinus ; aut cum eiusdem nominis casus saepius commutantur.